Η ποιητική συλλογή της Μαρίας Πατακιά '...κι ύστερα δεν υπάρχεις' παρουσιάστηκε στο Εκκοκκιστήριο Ιδεών

Δευτέρα, 27 Μαϊος 2024 23:36
Γράφτηκε από τον/την Μαρία Τριγώνη

Η ποιητική συλλογή της Μαρίας Πατακιά με τίτλο "...κι ύστερα δεν υπάρχεις" παρουσιάστηκε το βραδάκι της Δευτέρας 27 Μαΐου, στο Εκκοκκιστήριο Ιδεών στη Βέροια.

Πρόκειται για την τέταρτη ποιητική συλλογή της συγγραφέως που κυκλοφορεί, όπως και οι προηγούμενες, από τις εκδόσεις Μελάνι, και παρουσιάστηκε στη Βέροια, την πόλη όπου η συγγραφέας διατηρεί συγγενικούς και φιλικούς δεσμούς (ο σύζυγός της κατάγεται από εδώ).

Το βιβλίο εκδόθηκε πριν έναν χρόνο (Μάρτιο 2023) και παρουσιάστηκε σε Αθήνα, Θεσσαλονίκη, Σύρο και σήμερα στη Βέροια. Το βιβλίο περιλαμβάνει περίπου 90 ποιήματα, τα οποία γράφτηκαν σε ένα διάστημα δύο ετών. Τα βιβλία της ποιήτριας εκδίδονται περίπου κάθε δύο χρόνια.

Η Μάγδα Ναζλίδου στον χαιρετισμό της είπε ότι με την αποψινή παρουσίαση ξεκινά μια νέα εποχή δράσεων για το Εκκοκκιστήριο Ιδεών, έπειτα από μια μεγάλη περίοδο σιωπής, λόγω της ξαφνικής απώλειας του καρδιακού φίλου και συνεργάτη Θωμά Λιόλιου .

Ο ηθοποιός - σκηνοθέτης Δημήτρης Πετρόπουλος, άνοιξε την εκδήλωση με απαγγελία ποιημάτων. Ο κ. Πετρόπουλος, φίλος της συγγραφέως, συμμετέχει στις παρουσιάσεις των βιβλίων της, όσο του το επιτρέπουν οι καλλιτεχνικές του υποχρεώσεις -για πρώτη φορά βρέθηκε στην πόλη μας- απαγγέλλοντας ποιήματα.

Η αρχαιολόγος - φιλόλογος Αναστασία Καραβασιλείου αναφέρθηκε στο βιογραφικό και το ποιητικό έργο της συγγραφέως, ενώ μίλησε για τη νέα ποιητική συλλογή, τη θεματολογία του και την εντύπωση που της άφησε διαβάζοντάς τη.

«Όσο διάβαζα την ποιητική συλλογή της Μαρίας Πατακιά, "...κι ύστερα δεν υπάρχεις", όταν η φιλοσοφία γίνεται ποίηση, ένιωθα κάθε ποίημα να λειτουργεί σαν μια πέτρα που πατώ για να περάσω από την μια όχθη του ποταμού στην άλλη… Κάθε ποίημα και μια ερώτηση. Με ποιους τρόπους μπορούμε να υπάρχουμε ακόμη κι όταν δεν είμαστε παρόντες; Η παρουσία και η απουσία εναλλάσσονται και μεταλλάσσονται μπορούμε να είμαστε ο καθένας και ο κανένας?... Μέσα σε όλα τα ερωτήματα είναι κρυμμένος ο χρόνος, διαχέεται ο έρωτας, η επινόηση και η πραγματικότητα, η φαντασία που πλάθει μορφές… Στην τέταρτη ποιητική συλλογή της συγγραφέως, που αφήνει μισοσβησμένο τον στίχο του Καριωτάκη, η ύπαρξη είναι πανταχού παρούσα… Τα ερωτηματικά, η ομοιοκαταληξία, η ειρωνεία, το παιχνίδι των λέξεων αντιστρέφουν το καρτεσιανό συμπέρασμα της ύπαρξης. Υπάρχω άρα σκέφτομαι, αμφιβάλω, αισθάνομαι… ».

Έπειτα η συγγραφέας είπε «…άκουσα πράγματα που δεν τα είχα σκεφτεί για τα ποιήματα, η πρόσληψη υπερβαίνει την πρόθεση του ποιητή κάθε φορά... Τα ποιήματα δεν ολοκληρώνονται όταν γραφούν και εκδοθούν, αλλά μέσω της ανάγνωσης ή της ακρόασης, οι ακροατές ή οι αναγνώστες είναι συνδημιουργοί. Προσλαμβάνουν με τον δικό τους τρόπο αυτό που θέλει να πει ο ποιητής, και όταν αυτή η έκφραση των συναισθημάτων και των σκέψεών του φτάνουν - συναντώνται με αυτούς τότε ολοκληρώνεται η δημιουργία». Σε αυτό το σημείο κάλεσε τους θεατές να συμμετέχουν σε μια συζήτηση γύρω από τα ποιήματά της αλλά και γενικά για την ποίηση.

Επίσης ποιήματα διάβασε η φιλόλογος Χάρη Αξούριστου.

Η παρουσίαση συνοδεύτηκε με κομμάτια κλασικής μουσικής (Σούμπερτ, Σενσάνς), που επέλεξαν οι εξαίρετοι μουσικοί Νατέλα Ιντσουαΐτσε (πιάνο) και Δημήτρης Ρογάρης (βιολοντσέλο).

Πριν την βιβλιοπαρουσίαση η συγγραφέας απάντησε σε ερωτήματα που τις θέσαμε.

Ο λόγος που επιλέξατε την ποίηση;

«Με έχει επιλέξει η ποίηση. Με αυτόν τον τρόπο μπορώ να εκφράζομαι».

Άλλους τρόπους έκφρασης;

«Κάναμε ερασιτεχνικό θέατρο, με ερασιτεχνική ομάδα Ελλήνων, παλιότερα στις Βρυξέλλες. Αυτό έγινε πριν εκτεθώ με την ποίηση».

Την θεματολογία των ποιημάτων από πού την αντλείτε;

«Τα θέματα τους είναι οι συγγραφικές και υπαρξιακές μου εμμονές. Είναι κυρίως ο χρόνος, οι αντιφάσεις, ο έρωτας η ύπαρξη.

Αν υποθέσουμε ότι τα τρία προηγούμενα βιβλία ήταν μια τριλογία, η νέα ποιητική συλλογή είναι μια σύνθεση. Συνοψίζει παίρνει τα ίδια θέματα και τα εντάσσει στο θέμα το γενικότερο το υπαρξιακό. Ο τίτλος είναι από το δεύτερο ημιστίχιο από την «Πρέβεζα» του Καρυωτάκη. Κράτησα αυτό γιατί η ιδέα που είχα για την απόδοση όλων των ποιημάτων είναι «Υπάρχω – > Άρα», αντέστρεψα την καρτεσιανή ρήση «Σκέφτομαι άρα υπάρχω» και ξεκινάω με το υπάρχω και μια από τις εκφάνσεις της ύπαρξης, υπάρχω άρα ερωτεύομαι…. Πάντα έχω έναν συνδετικό ιστό σε μια συλλογή. Υπάρχει πάντα μια θεματική –κέντρο βάρους-. Στο πρώτο «Βηματιστές του χρόνου» ήταν οι ο χρόνος, αλλά υπήρχαν και ερωτικά ποιήματα. Υπήρχε και θέμα των αντιφάσεων που με ταλανίζει πάντα. Στο δεύτερο «Ζυγός ψυχοστασίας» και ήταν ακριβώς τα δύπολα, οι αντιφάσεις, πάλι ήταν ο έρωτας και ο χρόνος μέσα, αλλά ήταν άλλο το κέντρο βάρους. Στο τρίτο «Περί έρωτος ως μόνου δαιμονίου» ήταν ερωτικά ποιήματα, αλλά το καθένα ήταν αφιερωμένο σε ένα ζευγάρι διάσιμο από την λογοτεχνία, το σινεμά, το θέατρο, από ένα ζωγραφικό πίνακα.

Πάντα κοιτάζω να υπάρχει ένα συνεκτικός ιστός, να μην είναι απλά μια παράθεση ποιημάτων. Στα ποιήματα της τελευταίας συλλογής, ανάλογα με την θεματολογία που προκύπτει και κυριαρχεί, ψάχνω και ποιήματα που γράφτηκαν πριν δέκα χρόνια που είναι αδημοσίευτα, αλλά εντάσσονται στο πλαίσιο και το ύφος της εκάστοτε συλλογής».

Θα σας ενδιέφερε να ασχοληθείτε με άλλες φόρμες?

«Προς το παρόν είναι η ποίηση». Και αποκάλυψε ότι «τα επόμενα είναι μια υβριδική μορφή που προέκυψε, που μπορεί να θεωρηθεί ποιητική πρόζα και είναι μικρού σχήματος αφηγήματα».

Λίγα λόγια για τη συγγραφέα

Η Μαρία Πατακιά γεννήθηκε στην Αθήνα. Σπούδασε στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών καθώς και Ευρωπαϊκό Δίκαιο στο Πανεπιστήμιο Paris 2, στο Παρίσι. Εργάζεται στις Βρυξέλλες ως Νομική Σύμβουλος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και είναι πρόεδρος του ελληνικού πολιτιστικού συλλόγου στο Βέλγιο, ΚΥΚΛΟΣ. Μοιράζει τον χρόνο και τα ενδιαφέροντά της μεταξύ Βρυξελλών και Αθήνας.

View this gallery on Flickr

View the embedded image gallery online at:
https://pliroforiodotis.gr./index.php/news/culture-menu/book-menu/97224-i-poiitiki-syllogi-tis-marias-patakia-ki-ystera-den-yparxeis-parousiastike-sto-ekkokkistirio-ideon#sigProIdfd3a1d3ecb