Ακάλυπτοι οι Φαρμακοποιοί από τον Πανελλήνιο Φαρμακευτικό Σύλλογο

Γράφει ο Γιώργος Τροχόπουλος

Δεν νιώθω πολύ ευχάριστα γράφοντας αυτό το σημείωμα για να επισημάνω μερικές βασικές παραλείψεις του Δ.Σ του Π.Φ.Σ αυτήν την περίοδο, από τις 13 Μαρτίου και ύστερα, οπότε και ανακοινώθηκαν τα μέτρα στήριξης των μικρομεσαίων επιχειρήσεων από την Κυβέρνηση. Το λέω αυτό επειδή υπήρξα μέλος του Ανώτατου Πειθαρχικού Συμβουλίου του Π.Φ.Σ για 9 χρόνια  και τώρα βρίσκομαι στην δυσάρεστη θέση να διατυπώσω ενστάσεις για ενέργειες του Δ.Σ όμως πάντοτε καλοπροαίρετα και χωρίς να θέλω να κάνω υποδείξεις, άλλωστε οι πιο πολλοί συνάδελφοι που απαρτίζουν το Δ.Σ είναι γνωστοί και φίλοι παλαιόθεν.

Έχω λοιπόν να πω τα εξής:

Τα φαρμακεία είναι τύποις μη πληττόμενες επιχειρήσεις, ουσία όμως είναι πληττόμενες επιχειρήσεις και αυτό φυσικά προκύπτει από την δραματική πτώση του τζίρου αυτό το διάστημα, γεγονός που δεν μπορεί να αμφισβητηθεί από κανέναν.

• Οι τράπεζες δεν δέχονται τρίμηνη αναστολή των δόσεων των στεγαστικών και επιχειρηματικών δανείων των φαρμακοποιών όπως γίνεται στις πληττόμενες και μάλιστα με πληρωμή των τόκων από το κράτος.
• Οι τράπεζες δεν δέχονται τρίμηνη μετάθεση της πληρωμής των επιταγών των φαρμακοποιών που θα λήξουν σε λίγο για τον ίδιο λόγο.
• Δεν ίσχυσε για εμάς τους φαρμακοποιούς το ευνοϊκό μέτρο της πληρωμής του 60% του ενοικίου με αντίστοιχα όμως ευνοϊκά μέτρα για τους ιδιοκτήτες των ακινήτων των φαρμακείων.
• Είμαστε στην πρώτη γραμμή τώρα στην κρίση του κορονοϊού

- μετά φυσικά από τους γιατρούς και τους νοσηλευτές- σε άμεση επαφή καθημερινά με δυνητικά ασθενείς από κορονοϊό λόγω της φύσης της δουλειάς μας και παραμένουμε στις επάλξεις 24 ώρες το 24ωρο ενώ υπάρχει φόβος να ασθενήσουμε και να κολλήσουμε και τους οικείους μας. Καμία όμως αναφορά για τον ρόλο μας αυτό αυτήν την εποχή που ασκούμε λειτούργημα και αυτό επειδή ο Π.Φ.Σ μας έχει περιθωριοποιήσει με την απουσία του από τα Μ.Μ.Ε.

Έκανε καμία παράσταση στο Υπουργείο Οικονομικών ή στο Υπουργείο Ανάπτυξης για τα προβλήματα αυτά ο Π.Φ.Σ; Εκτός και αν θεωρεί τα μέλη του προνομιούχα σε μία εποχή εδώ και χρόνια που λόγω της λαίλαπας των μνημονίων, οι τιμές των φαρμάκων έχουν φθάσει στο κατώτερο επίπεδο πανευρωπαϊκά -άρα ο τζίρος παραμένει πολύ χαμηλός- και από την άλλη το ποσοστό κέρδους έχει κατέβει κατά 10 μονάδες. Πραγματικά πιστεύω ότι ένα μέσο φαρμακείο μόλις και μετά βίας βγάζει τα έξοδά του σήμερα, δουλεύουμε τζάμπα δηλαδή που λέει ο λαός και αναφέρομαι φυσικά στο μεγαλύτερο ποσοστό των φαρμακείων. Πώς λοιπόν, ερωτώ, να ανταποκριθεί ο φαρμακοποιός στις υποχρεώσεις του σήμερα ειδικά αυτήν την περίοδο της κρίσης του κορονοϊού, η οποία σημειωτέον δεν ξέρουμε πότε θα λήξει.

Τι κάνει λοιπόν το Ανώτατο Συνδικαλιστικό μας όργανο, ο Πανελλήνιος Φαρμακευτικός Σύλλογος δηλαδή, που για εμένα πρέπει να είναι ομπρέλα πάνω από τον Φαρμακευτικό κόσμο σε περίπτωση καταιγίδας, όπως τώρα.

Αυτή είναι η ταπεινή μου άποψη και την λέω καλόπιστα.

Με συναδελφικούς χαιρετισμούς.

Γ.Ξ ΤΡΟΧΟΠΟΥΛΟΣ

Φαρμακοποιός