Ημέρα του νοσηλευτή και της νοσηλεύτριας
- Γράφτηκε από τον/την Αντώνης Χατζηκυριακίδης
Από το Σωματείο Εργαζομένων στο Νοσοκομείο Βέροιας ανακοινώθηκαν τα εξής: "Η Διεθνής Ημέρα Αδελφών Νοσοκόμων γιορτάζεται κάθε χρόνο από το 1965 στις 12 Μαΐου, με πρωτοβουλία του Διεθνούς Συμβουλίου Αδελφών Νοσοκόμων.
Η γιορτή αυτή θέλει να θυμίσει σε όλους μας την ανεκτίμητη συνεισφορά των νοσοκόμων σε κάθε κοινωνία. Η νοσηλευτική, γενικώς, θεωρείται ένα από τα πιο υποεκτιμημένα και κακοπληρωμένα επαγγέλματα.
Η 12η Μαΐου καθιερώθηκε ως Διεθνής Ημέρα Αδελφών Νοσοκόμων για να τιμήσει τη γέννηση το 1820 της Φλόρενς Νάιτινγκεϊλ, της αγγλοϊταλίδας φιλανθρώπου που θεωρείται η ιδρύτρια της σύγχρονης νοσηλευτικής.
Οι επόμενοι στίχοι είναι αφιερωμένοι σε όλους τους Νοσηλευτές και Νοσηλεύτριες του Γ.Ν. Ημαθίας – Οργανική Μονάδα Βέροιας
“Η μέρα του Νοσηλευτή. Του αφανή ήρωα.
Η μέρα της έλλειψης προσωπικού. Της έλλειψης σεβασμού προς το Νοσηλευτικό έργο.
Μια μέρα που μας θυμίζει, πως καμιά μέρα δεν πέρασε, που δεν δούλεψε ένας νοσηλευτής.
Που πρέπει να μπορούν. Να ξέρουν τα πάντα
Να μην απαιτούν. Να μη θέλουν
Να είναι εκεί. Εκεί για όλους
Με ένα χαμόγελο. Με μια καλή κουβέντα
Με μια αγκαλιά. Που την αξίζει ο κάθε ασθενής
Αλλά, το σύστημα. Η πολλή δουλειά
Και ο τρόπος. Φταίει που είναι σαν να είναι πόλεμος.
Και είναι τόσο κρίμα που κάτι πρέπει να φταίει. Που κανείς δεν μας θυμάται
Που δεν σκέφτηκε κανείς, τι θα κάναμε χωρίς αυτούς; Που πίσω από τις λευκές ποδιές κρύβεται απογοήτευση.
Και ίσως να μην κατάλαβε κανείς, κρύβεται καλά. Γιατί μπορεί να γίναμε άχρωμοι αλλά ακόμα προσπαθούμε.
Κουρδισμένοι σαν ρομπότ. Στον βωμό της κρίσης, δεν θυσιάζουμε την δουλειά μας
Θυσιάζουμε την ζωή μας. Σώζουμε ζωές, θυσιάζοντας την δική μας.
Και έρχεται μια γιαγιά, ένας πάππους και σου λέει, την ευχή μου παιδί μου.
Και αντί να κρατήσεις την ευχή. Την μοιράζεις στους ασθενείς.
Και εύχεσαι να πιάσει.
Για όλους αυτούς που είναι δίπλα μας την πιο δύσκολη στιγμή
Με μια ευχή, που την μοιράζω. Να γίνει μια μέρα καλά και η Νοσηλευτική”
