Όχι στις ηλεκτρονικές εκλογές - παρωδία

Γράφει η Ευγενία Καβαλάρη

Μετά την ψήφιση του αντεργατικού-αντισυνδικαλιστικού νόμου “Χατζηδάκη” έχει γίνει πλέον σαφές ότι είναι κεντρική επιλογή της κυβέρνησης της ΝΔ να εφαρμόσει τις ηλεκτρονικές ψηφοφορίες, όχι μόνο στα Υπηρεσιακά Συμβούλια, αλλά πρώτα και κύρια στα συνδικάτα. Στόχος της κυβέρνησης είναι να επιβάλλει ένα νέο αντιδραστικό τοπίο σε ολόκληρο το συνδικαλιστικό κίνημα, να αφυδατώσει τη ζωντανή λειτουργία των σωματείων, να χειραγωγήσει και να ποινικοποιήσει τη συνδικαλιστική δράση.

Ιδιαίτερα μάλιστα την περίοδο που διάγουμε, η οποία χαρακτηρίζεται από την ολομέτωπη επίθεση της κυβέρνησης και του κεφαλαίου στα εναπομείναντα εργασιακά, ασφαλιστικά, συνδικαλιστικά, και δημοκρατικά δικαιώματα του λαού μας, ο οποίος περιστρέφεται στη δίνη της ακρίβειας, του πληθωρισμού, της ενεργειακής κρίσης και βίαιης φτωχοποίησης του.

Για την προώθηση και την επιβολή της επιλογής της αυτής χρησιμοποιεί ως Δούρειο Ίππο τις εκλογές αιρετών στα Υπηρεσιακά Συμβούλια. Βέβαια συνδράμουν στην προσπάθεια της και Επιστημονικοί Σύλλογοι (όπως πχ. Ιατρικοί Σύλλογοι), που επέλεξαν στις αρχαιρεσίες τους να αξιοποιήσουν και την ηλεκτρονική ψηφοφορία ενώ το πρόσχημα της πανδημίας που χρησιμοποιήθηκε για την εφαρμογή της έχει πλέον εκπέσει.

Είναι προφανές ότι η κυβέρνηση θεωρεί συμβολικής σημασίας την πραγματοποίηση εκλογών με ηλεκτρονική ψηφοφορία. Γι΄αυτό για δεύτερη συνεχή χρονιά, έπειτα από το Νοέμβρη του 2020, η ηγεσία του ΥΠΑΙΘ, όπως και των άλλων υπουργείων, συνεχίζει αμετανόητη το δρόμο που χάραξε, επιβάλλοντας ξανά την ηλεκτρονική ψηφοφορία στον τρόπο ανάδειξης των αιρετών και παρά την καθολική απόρριψη τους από το εκπαιδευτικό κίνημα σε συντριπτικά ποσοστά άνω του 90%. Η προσπάθεια της να το παρουσιάσει ως “εκσυγχρονισμό” έπεσε στο κενό. Γίνεται κατανοητό πως επανέρχεται, επειδή θέλει να εμπεδώσουμε ότι οι ηλεκτρονικές κάλπες θα πρέπει καταστούν κανόνας στη συλλογική δράση των εργαζομένων, αντικαθιστώντας τη ζωντανή συζήτηση, φαλκιδεύοντας τη μυστικότητα της ψήφου και την ελεύθερη και ανεμπόδιστη διαμόρφωση της απόφασης κάθε εργαζομένου. Και όλα αυτά διαδραματίζονται σε μια περίοδο που και τα ίδια τα συνδικαλιστικά σωματεία καλούνται να λάβουν κρίσιμες αποφάσεις για την υπαγωγή τους στο νόμο Χατζηδάκη και ό,τι αυτό συνεπάγεται: έλεγχος από το Υπουργείο Εργασίας μέσω του ΓΕΜΗΣΟΕ, ηλεκτρονικό φακέλωμα, περιορισμός στο δικαίωμα της απεργίας κ.α.

Αν το 2020 οι ηλεκτρονικές εκλογές φάνταζαν ως φάρσα, σήμερα επαναλαμβάνονται ως τραγωδία. Και αυτό γιατί οι συνδικαλιστικές παρατάξεις του Κυβερνητικού συνδικαλισμού( ΔΑΚΕ/ΝΔ – ΣΥΝΕΚ/ΣΥΡΙΖΑ- ΠΕΚ/ΠΑΣΟΚ) ανέκρουσαν πρύμναν από τη γραμμή της αποχής που υποτίθεται πως υπηρετούσαν το 2020. Μετανοημένοι λοιπόν που έχασαν τα “προνόμια” της συνδιαλλαγής και του ρουσφετιού ως αιρετοί στα Υπηρεσιακά Συμβούλια δηλώνουν πλήρη υποταγή στα κυβερνητικά προστάγματα και σπεύδουν να συμμορφωθούν με τις εγκυκλίους, στηρίζοντας ανοιχτά και ανερυθρίαστα τις ηλεκτρονικές εκλογές. Τις εκλογές παρωδία που εκτός των άλλων είναι διάτρητες και διαβλητές. Ορισμένες πλευρές τους το επιβεβαιώνουν:

• Δεν ορίζονται εκλογικά κέντρα για τη διενέργεια των εκλογών και ο καθένας μπορεί να ψηφίσει από οποιοδήποτε σημείο βρίσκεται, με αποτέλεσμα να υπάρχει δυνατότητα ελέγχου της ψηφοφορίας από άτομα που ασκούν “επιρροή” ή έχουν εξουσία σε ψηφοφόρους.

• Η ψήφος δεν κλειδώνει και επιτρέπεται η αλλαγή της στην συνέχεια

• Κανένας δεν θα έχει πρόσβαση στη λίστα ψηφισάντων, δηλαδή κανείς δεν θα μπορεί να ελέγξει πόσοι και ποιοι ψήφισαν. Διευκολύνεται με κάθε τρόπο η νοθεία και ο εκβιασμός, καθώς αφαιρείται κάθε δυνατότητα όχι μόνο στα σωματεία να έχουν καταλόγους ψηφισάντων, αλλά το πρωτοφανές ακόμα και στις ίδιες τις εφορευτικές επιτροπές

Η τριάδα ΔΑΚΕ-ΣΥΝΕΚ-ΠΕΚ για άλλη μία φορά ξεπουλά τα συμφέροντα του κλάδου των εκπαιδευτικών(δασκάλων, καθηγητών) εγκαινιάζοντας με τη συμμετοχή στις ηλεκτρονικές κάλπες επικίνδυνους δρόμους. Και είναι προσχηματικό το ενδιαφέρον τους για ΄΄εκπροσώπηση΄΄ του κλάδου στα Υ.Σ. καθώς αυτά αποδυναμωμένα από αρμοδιότητες με εμφανή την κυριαρχία των διορισμένων  έναντι των αιρετών μελών, αρκούνται στη διεκπεραίωση γραφειοκρατικών διαδικασιών και την εφαρμογή νόμων και διατάξεων που ουσιαστικά λειτουργούν σε βάρος των εργαζομένων ή δεν εξασφαλίζουν τη δίκαιη και ισότιμη αντιμετώπιση κάθε συναδέλφου. Επομένως οι ψευδοαιρετοί που θα δεχτούν να εκλεγούν από εκλογές-παρωδία θα το πράξουν στο βωμό της προσωπικής τους ανέλιξης και προβολής υπηρετώντας πελατειακές σχέσεις για πολιτικά και άλλα συμφέροντα. Δεν θα είναι αιρετοί του κλάδου, αλλά τα στηρίγματα της πολιτικής της Κεραμέως στον κλάδο.

Στη σημερινή συγκυρία, το μέτρο της ηλεκτρονικής ψηφοφορίας πρέπει να καταγγελθεί απερίφραστα και σύσσωμα από τον κόσμο της εκπαίδευσης , από τον κόσμο της εργασίας. Η αποχή από τις ηλεκτρονικές κάλπες είναι καθοριστικής σημασίας για το εκπαιδευτικό κίνημα. Αποτελεί μια στάση αμφισβήτησης και αντίστασης στην καταπάτηση των δημοκρατικών και συνδικαλιστικών δικαιωμάτων, στην επαναφορά του εργασιακού μεσαίωνα και στο τέλος των συνδικάτων που έχει κηρύξει η κυβέρνηση της ΝΔ.

Οι εκπαιδευτικοί πρέπει να διασφαλίσουν τις δημοκρατικές διαδικασίες και την ελεύθερη και ακηδεμόνευτη από το κράτος συνδικαλιστική δράση. Στις 5 Νοέμβρη κανένας εκπαιδευτικός, δάσκαλος και καθηγητής, δεν πρέπει να νομιμοποιήσει με τη συμμετοχή του τις ηλεκτρονικές εκλογές. Δεν πρέπει να γίνει “νούμερο” και “πλήκτρο”. Είναι η ώρα να πουν ξανά το μεγάλο ΟΧΙ. «Ο αρνηθείς δεν μετανιώνει. Αν ρωτιούνταν πάλι, όχι θα ξαναέλεγε!

Ευγενία  Καβαλλάρη ,μέλος του ΔΣ της ΕΛΜΕ ΗΜΑΘΙΑΣ