Επιστολή - διαμαρτυρία του Συλλόγου Γονέων και Κηδεμόνων του Μουσικού Σχολείου Βέροιας προς τον Υπουργό Παιδείας
- Γράφτηκε από τον/την Αντώνης Χατζηκυριακίδης
Επιστολή - διαμαρτυρία προς τον Υπουργό Παιδείας, Έρευνας και Θρησκευμάτων Κωνσταντίνο Γαβρόγλου έστειλε ο Σύλλογος Γονέων και Κηδεμόνων Μουσικού Σχολείου Βέροιας, στην οποία εκφράζει την δυσαρέσκειά του "για την συνεχιζόμενη αποδόμηση του θεσμού των Μουσικών Σχολείων της χώρας". Αναλυτικά αναφέρει:
"Με βαθιά μας θλίψη διαπιστώνουμε την (ελπίζουμε άδολη) συνεχιζόμενη αποδόμηση του θεσμού των Μουσικών Σχολείων της χώρας, συμπεριλαμβανομένου φυσικά και του σχολείου των παιδιών μας, του Μουσικού Σχολείου Βέροιας.
Με την επιχειρούμενη κατάργηση της Καλλιτεχνικής Επιτροπής Μουσικών Σχολείων και της Επιτροπής Καλλιτεχνικών Σχολείων του Υπουργείου Παιδείας και την ανάθεση των καθηκόντων τους στο Ι.Ε.Π., τις αλλαγές στους όρους μετακίνησης των μαθητών των Μουσικών Σχολείων, των οποίων οι μαθητές καλύπτουν πολύ μεγάλο γεωγραφικό εύρος ανά σχολείο και τις διατάξεις του άρθρου 40 του προωθούμενου – χωρίς προηγούμενη διαβούλευση – νομοσχεδίου «Συνέργειες Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου, Γεωπονικού Πανεπιστημίου Αθηνών, Πανεπιστημίου Θεσσαλίας με τα Τ.Ε.Ι. Θεσσαλίας και Στερεάς Ελλάδας, Παλλημνιακό Ταμείο και άλλες διατάξεις», είναι σαφές σ’ εμάς ότι επιχειρείται μία άνευ προηγουμένου, αλλά και άνευ λόγου και αιτίας αποδόμηση και υποβάθμιση της οργάνωσης, λειτουργίας και του σκοπού των Μουσικών Σχολείων της Ελλάδας.
Συγκεκριμένα:
1. Το Ι.Ε.Π. δεν διαθέτει την απαραίτητη τεχνογνωσία, ούτε για να διαχειριστεί, ούτε και να αναμορφώσει το πλαίσιο λειτουργίας των Μουσικών Σχολείων. Η Καλλιτεχνική Επιτροπή αντίθετα, είναι ένας έναν θεσμός που αριθμεί 30 χρόνια λειτουργίας και διαθέτει την απαραίτητη τεχνογνωσία, τα μέλη του προέρχονται από τη ζώσα καθημερινότητα των σχολείων, διαθέτοντας πολυετή εμπειρία σ’ αυτά είτε από τη θέση του Διευθυντή – Υποδιευθυντή, είτε από τη θέση του Σχολικού Συμβούλου και του καθηγητή. Πρόκειται επομένως για μια συγκροτημένη ομάδα προσώπων με αναγνωρισμένο κύρος (καθηγητών πανεπιστημιακών μουσικών τμημάτων, διευθυντών ορχήστρας, καθηγητών Μουσικών Σχολείων και, γενικότερα, μελών από ποικίλους χώρους της μουσικής εκπαίδευσης και του μουσικού καλλιτεχνικού χώρου της Ευρωπαϊκής Μουσικής και της Ελληνικής Παραδοσιακής Μουσικής), που είναι σε θέση να γνωρίζουν σε βάθος και να χειρίζονται τα συναφή θέματα.
2. Οι προωθούμενες διατάξεις του άρθρου 40 του ανωτέρω νομοσχεδίου, μας βρίσκουν παντελώς αντίθετους, καθώς αλλοιώνουν την οργάνωση, λειτουργία και τον σκοπό των Μουσικών Σχολείων, χωρίς να δικαιολογείται καθ’ οιονδήποτε τρόπο η επιχειρούμενη εφαρμογή τους. Ειδικότερα:
α) Παύει να υπάρχει στον σκοπό των Μουσικών Σχολείων «η προετοιμασία και η κατάρτιση των νέων που επιθυμούν να ακολουθήσουν την επαγγελματική κατεύθυνση της μουσικής..» ενώ ως σκοπός τους ορίζεται «η ενθάρρυνση και στήριξη του ενδιαφέροντος των μαθητών για τις τέχνες, η καλλιέργεια και η ανάπτυξη των δεξιοτήτων και κλίσεων που διαθέτουν...».
β) Παύει να προσδιορίζεται ρητά ότι τα Μουσικά Σχολεία περιλαμβάνουν Γυμνάσιο και Λύκειο. Επίσης, από το αναλυτικό πρόγραμμα Μουσικών Σχολείων έχουν καταργηθεί τα μαθήματα Αισθητικής Παιδείας και δεν ορίζεται ότι τα μαθήματα μουσικής παιδείας διέπονται από αναλυτικό πρόγραμμα.
γ) Καταργούνται τα μαθήματα μουσικής παιδείας προαιρετικής παρακολούθησης για μαθητές δημοτικών σχολείων, για την ανίχνευση των κλίσεων και ενδιαφερόντων τους στη μουσική (ισχύουσα παρ. 3).
δ) Η διατύπωση «...καθηγητές μουσικής με ειδίκευση στα διδασκόμενα μουσικά αντικείμενα» δημιουργεί στρεβλώσεις και προβλήματα στην ανάθεση διδασκαλίας των μουσικών μαθημάτων, ενώ καταργείται ο ξεχωριστός πίνακας επιλογής Διευθυντών των Μουσικών Σχολείων και η πρόβλεψη αυτοί να έχουν ειδικά προσόντα: τη σχέση με τις τέχνες γενικά και τη μουσική ειδικότερα (ειδικές σπουδές ή αναγνωρισμένο καλλιτεχνικό έργο και δράση).
ε) Καταργούνται οι εισηγήσεις της Καλλιτεχνικής Επιτροπής για τα θέματα προσλήψεων αναπληρωτών, ωρομισθίων και εμπειροτεχνών Μουσικών, καθώς και έκτακτων συνεργατών για τις ανάγκες των Μουσικών Σχολείων και τα θέματα αποζημίωσής τους.
στ) Απαλείφεται η οποιαδήποτε αναφορά στην ανάγκη ύπαρξης «τεχνικού εξοπλισμού των Μουσικών Σχολείων σε συμβατικά ευρωπαϊκά και ελληνικά παραδοσιακά μουσικά όργανα και τεχνικά μέσα, συγκρότησης των εργαστηρίων σύγχρονης τεχνολογίας και εκπόνησης σχεδίων ειδικών προγραμμάτων στους τομείς μουσικής», καθώς και στην υποχρέωση της Πολιτείας να εξασφαλίζει αυτόν τον εξοπλισμό.
Με τον τρόπο αυτόν όμως υποβαθμίζεται το επίπεδο της παρεχόμενης γνώσης, με τα Μουσικά Σχολεία να αποσυνδέονται από τον ρόλο τους ως ειδικού χαρακτήρα φορείς εκπαίδευσης, που παρέχουν γνώσεις οι οποίες μπορούν να οδηγήσουν σε σπουδές στην τριτοβάθμια εκπαίδευση και σε επαγγελματική ενασχόληση με τη μουσική, λαμβάνοντας έναν χαρακτήρα «δημιουργικής απασχόλησης»
3. Οι επιχειρούμενες αλλαγές θίγουν και επηρεάζουν αρνητικά μια μεγάλη ομάδα ανθρώπων, τη διευρυμένη κοινότητα των 48 Μουσικών Σχολείων σε όλη τη χώρα, που ξεπερνά τους 300.000 ανθρώπους. Στα τριάντα χρόνια ζωής τους τα 48 πλέον Μουσικά Σχολεία της Ελλάδας έχουν να επιδείξουν μηδενικά σχεδόν ποσοστά ενδοσχολικής βίας, συλλογικό και δημιουργικό χαρακτήρα μέσω της συνύπαρξης γενικής και μουσικής παιδείας, παρά την επιπλέον επιβάρυνση των μαθητών τους και υψηλής ποιότητας παραγόμενο εκπαιδευτικό αποτέλεσμα, γεγονότα που τα έχουν καταστήσει σημείο αναφοράς σε όλο το εκπαιδευτικό σύστημα, κάτι που επιβεβαιώνεται από το διογκούμενο ενδιαφέρον όσων λαμβάνουν μέρος στις ετήσιες κατατακτήριες εξετάσεις. Παρά τις πιέσεις που δέχθηκαν τα σχολεία αυτά την περίοδο της κρίσης και παρά τα υπαρκτά προβλήματα που αντιμετωπίζουν ακόμα, κυρίως σε ελλείψεις μουσικού διδακτικού προσωπικού, όχι μόνο επιβίωσαν, αλλά έκαναν και βήματα προόδου, συνέχισαν να παράγουν παιδεία και πολιτισμό σε μια περίοδο που αυτά αποτελούν από τις ελάχιστες νησίδες ελπίδας, δείχνοντας ταυτόχρονα και αξιομνημόνευτη διάθεση για αγώνα και διεκδίκηση.
Τα μουσικά σχολεία αποτελούν ένα ασφαλές περιβάλλον μέσα στο οποίο οι εφηβικές αναζητήσεις των παιδιών βρίσκουν δημιουργικές διεξόδους. Η μουσική και τα διάφορα είδη της μπορούν να βοηθήσουν το μαθητή να εκτονωθεί, να αποφορτιστεί, να χαλαρώσει, να βελτιώσει την υγεία του, απομακρύνοντας τον από επιλογές εκτόνωσης που ελλοχεύουν κίνδυνο για την ψυχοσωματική του υγεία. Με την ευκαιρία της ομαδικής εργασίας που προσφέρει η μουσική στο σχολείο το παιδί αναμφίβολα θα γνωρίσει την επιτυχία που θα του δώσει αυτοπεποίθηση. Ιδιαίτερα σε έναν έφηβο με προβλήματα από συναισθηματικά συμπλέγματα, η επιτυχία σε μια μουσική δραστηριότητα μπορεί να του δώσει την απαιτούμενη αυτοπεποίθηση για ν' απελευθερωθεί και να δείξει τις πραγματικές του ικανότητες. Η πειθαρχία, η ωριμότητα, η συνεργασία, η συγκέντρωση, η δημιουργικότητα, η βελτίωση της μνήμης, η καταπολέμηση του άγχους και η αυτοεκτίμηση, είναι μερικές από τις δεξιότητες που αναπτύσσονται μέσα από τα Μουσικά Σχολεία, δεξιότητες απαραίτητες για την ομαλή ανάπτυξη των παιδιών μας, αλλά και για να μπορέσουν αυτά τα παιδιά να αντέξουν ένα βαρύ εκπαιδευτικό πρόγραμμα.
Για όλους αυτούς τους λόγους είναι απαραίτητο η πολιτεία να διασφαλίσει με κάθε τρόπο την απρόσκοπτη συνέχιση της λειτουργίας τους και να ενισχύσει ακόμη περισσότερο αυτόν τον θεσμό και όχι να επιφέρει μέτρα αποδόμησης και υποβάθμισής τους.
Όλα τα ανωτέρω σας θέτουμε κ. Υπουργέ, γιατί δικαιολογημένα ανησυχούμε για το μέλλον των Μουσικών Σχολείων και τη διαφοροποίηση του σκοπού τους, ο οποίος με τις επιχειρούμενες μεταρρυθμίσεις κατατείνει πλέον να τα παρομοιάζει περισσότερο με κέντρο επαγγελματικής ή μάλλον δημιουργικής απασχόλησης, παρά με τους θώκους ανάπτυξης των νέων μουσικών της χώρας μας, οι οποίοι διακρίνονται τόσο εντός όσο και εκτός των συνόρων μας, αποτελώντας του πρεσβευτές του πολιτισμού μας ανά τω κόσμω.
Δικαιολογημένα λοιπόν ερωτούμε:
- Για ποιον λόγο το Υπουργείο Παιδείας, Έρευνας και Θρησκευμάτων υπονομεύει και απαξιώνει με αυτόν τον τρόπο τα Μουσικά και Καλλιτεχνικά Σχολεία;
- Γιατί το Υπουργείο Παιδείας, Έρευνας και Θρησκευμάτων δεν έθεσε σε δημόσια διαβούλευση τις προωθούμενες διατάξεις του άρθρου 40 του νομοσχεδίου «Συνέργειες Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου, Γεωπονικού Πανεπιστημίου Αθηνών, Πανεπιστημίου Θεσσαλίας με τα Τ.Ε.Ι. Θεσσαλίας και Στερεάς Ελλάδας, Παλλημνιακό Ταμείο και άλλες διατάξεις»;
- Σκοπεύει το Υπουργείο Παιδείας, Έρευνας και Θρησκευμάτων, έστω και τώρα να θέσει σε διαβούλευση τις ανωτέρω διατάξεις, με πρόσκληση των εμπλεκομένων φορέων να εκφράσουν, μετά λόγου γνώσεως, αιτιολογημένα και εμπεριστατωμένα τις απόψεις τους;
- Σκοπεύει το Υπουργείο Παιδείας, Έρευνας και Θρησκευμάτων να αποσύρει εν τέλει τις ως άνω διατάξεις του άρθρου 40 που υποβαθμίζουν τα Μουσικά και Καλλιτεχνικά Σχολεία;
Πιθανόν όλα τα ανωτέρω, ήτοι ο αντίκτυπος των επιχειρούμενων μεταρρυθμίσεων των Μουσικών Σχολείων, να μην σας ήταν γνωστά. Μετά όμως την παρούσα διαμαρτυρία μας και, πιστεύουμε, όλων των Μουσικών Σχολείων Ελλάδας και των Συλλόγων των Γονέων και Κηδεμόνων τους, είστε πλέον γνώστης της επερχόμενης εξαφάνισης των Μουσικών Σχολείων ως τέτοιων και την αντικατάστασή τους από ένα νέο είδος «εκπαιδευτηρίου», που δεν έχει καμία σχέση με τις κοιτίδες πολιτισμού που αποτελούν αυτή τη στιγμή τα σχολεία αυτά.
Συνεπώς δεν δικαιολογείται πλέον η αδράνεια εκ μέρους σας, αλλά η ανάληψη δράσης και συγκεκριμένα, όχι μόνο η απαλοιφή όλων των επιχειρούμενων ενεργειών, που αναλυτικά ανωτέρω εκθέσαμε και βλάπτουν κατάφωρα τα Μουσικά Σχολεία Ελλάδας, αλλά και η στο εξής στήριξη και υποβοήθησή τους σε θέματα όπως η έγκαιρη και πλήρης στελέχωσή τους, ο πλήρης, άρτιος και σύγχρονος εξοπλισμός τους, η χωρίς διακρίσεις και όρους δωρεάν μετακίνηση και σίτιση των μαθητών τους και άλλα πολλά, τα οποία θα χαρούμε να συζητήσουμε μαζί σας στο μέλλον.
Στην προσπάθειά μας για τη στήριξη των σχολείων μας σας θέλουμε σύμμαχο και αρωγό, όπως αρμόζει σε έναν Υπουργό, επιφορτισμένο με τα θέματα της Παιδείας του Έθνους μας. Σε διαφορετική περίπτωση και με μεγάλη μας θλίψη, οφείλουμε να σας δηλώσουμε ότι θα μας βρείτε απέναντί σας, σε οποιεσδήποτε ενέργειες, όπως οι ανωτέρω, που θέτουν σε κίνδυνο το μέλλον των Σχολείων μας και των Παιδιών μας. Γιατί γι’ αυτό το μέλλον εμείς είμαστε διατεθειμένοι να αγωνιστούμε. Εσείς;".