Το 1ο ΓΕΛ Βέροιας στη Θεσσαλονίκη: Συμμετοχή στο Πρόγραμμα «Μένουμε Άνθρωποι»

Σε μια χρονική συγκυρία όπου οι λέξεις “Ανθρωπιά”, “Συμπερίληψη” και “Ενσυναίσθηση” κινδυνεύουν να καταστούν κενές νοήματος από την υπερβολική και συχνά επιδερμική τους χρήση, η Τέχνη έρχεται να τις επανανοηματοδοτήσει ουσιαστικά και δυναμικά.

Αυτήν ακριβώς την εμπειρία είχαν την ευκαιρία να βιώσουν οι εκπαιδευτικοί και οι μαθητές του 1ου Γενικού Λυκείου Βέροιας, συμμετέχοντας σε μια ξεχωριστή διασχολική συνάντηση, η οποία πραγματοποιήθηκε στις 10 Απριλίου στους χώρους του 1ου Πειραματικού Λυκείου «Μανώλης Ανδρόνικος» στη Θεσσαλονίκη, στο πλαίσιο του προγράμματος «Μένουμε Άνθρωποι».

Στο δίκτυο των σχολείων που συνεργάστηκαν καθ’ όλη τη διάρκεια της σχολικής χρονιάς συμμετείχαν αποκλειστικά σχολεία της Θεσσαλονίκης, με το 1ο ΓΕΛ Βέροιας να αποτελεί τη μοναδική συμμετοχή εκτός πόλης. Τον γενικό συντονισμό και την ευθύνη της διοργάνωσης ανέλαβε το Πειραματικό Λύκειο «Μανώλης Ανδρόνικος», ανοίγοντας έναν πολυφωνικό και γόνιμο χώρο διαλόγου ανάμεσα σε εφήβους και εκπαιδευτικούς, με σημείο αναφοράς τη δύναμη της Τέχνης ως φορέα και εκφραστή αξιών.

Οι μαθητές, μέσα από την εφηβική τους οπτική, παρουσίασαν ένα ευρύ και εντυπωσιακό φάσμα καλλιτεχνικών προσεγγίσεων, εμπνευσμένων από την καθημερινότητα, τις αγωνίες, τις ελπίδες και το όραμά τους για έναν δίκαιο και συμπεριληπτικό κόσμο. Φωτογραφικές αφηγήσεις, εικαστικές συνθέσεις, πρωτότυπα μουσικά και ποιητικά έργα, θεατρικά δρώμενα — όλα καρποί συλλογικής εργασίας που γεννήθηκαν μέσα στις σχολικές αίθουσες, αλλά στρέφονται στον κόσμο έξω από αυτές.

Όλες αυτές οι αισθητικές φωνές, διαφορετικές αλλά βαθιά συγγενείς, συναρμόστηκαν σ’ έναν πολυτροπικό καμβά, που ανέδειξε τη ζωτική ανάγκη της Ανθρωπιάς, της κατανόησης, της συνάντησης με τον Άλλο.

Το 1ο ΓΕΛ Βέροιας κατέθεσε το δικό του μερίδιο σε αυτήν την πολυεπίπεδη σύνθεση, μέσα από την ποίηση, τη μουσική και την τεχνική του κολλάζ. Οι συμμετέχοντες χειροκρότησαν και θαύμασαν τις δημιουργίες των άλλων σχολείων —όχι μόνο για την καλλιτεχνική τους αρτιότητα, αλλά κυρίως για την ηθική και τη συναισθηματική τους επιδραστικότητα. Στην πορεία αυτής της εμπειρίας, μέσα από βιωματικά παιχνίδια ενσυναίσθησης και ασκήσεις κριτικής σκέψης, οι μαθητές και οι εκπαιδευτικοί έγιναν μία ομάδα· ένας χώρος συνάντησης, κατανόησης και δημιουργίας.