Γραφείο τελετών και διαχείριση της θλίψης του συγγενούς

Τα γραφεία τελετών  είναι ο τελευταίος χώρος στον οποίον ο καθένας από εμάς θα ήθελε να βρεθεί αλλά η ροή της ζωής επιφυλάσσει αυτήν μας την επίσκεψη, έστω σαν πιθανότητα για κάποιον κοντινό συγγενή.

Οι περισσότεροι απορούν με την επιλογή αυτής της επαγγελματικής δραστηριότητας αλλά και το πώς μπορούν οι υπάλληλοι μιας τέτοιας επιχείρησης να έχουν την ψυχραιμία να φροντίσουν την εμφάνιση ενός ανθρώπου που κείτεται άψυχος σε ένα κρεβάτι, αλλά όπως μας πληροφόρησε γνωστός ιδιοκτήτης γραφείου, το δυσκολότερο όλων είναι η επικοινωνία και η συνεργασία με τους συγγενείς των θανόντων.

Το γραφείο τελετών εδρεύει στον Άγιο Δημήτριο, αλλά το όνομα του ιδιοκτήτη θα μείνει άγνωστο κατόπιν δικής του επιθυμίας.

Η επιχείρησή του μετρά πολλά χρόνια και αποτελεί κληρονομιά του πατέρα του, δεν την ανέλαβε όμως με μοναδικό του εφόδιο την εμπειρία και την συνεχή τριβή που είχε σαν παιδί μεγαλώνοντας κοντά σε αυτόν τον χώρο, αλλά με γνώσεις ψυχολογίας όπως τις διδάχθηκε στο τμήμα Ψυχολογίας του Παντείου Πανεπιστημίου.

«… Πολλοί νομίζουν ότι είναι ανατριχιαστική η περιποίηση ενός ανθρώπου που έχει πεθάνει, αλλά δεν είναι καθόλου. Ίσως η πρώτη φορά να ήταν λίγο δύσκολη, αλλά αν ασπάζεσαι την Ελληνική παράδοση περί εθίμων ταφής, το βλέπεις ξεκάθαρα σαν καθήκον, σαν μέρος της παράδοσής σου…».

Όπως ο ίδιος μας είπε οι συγγενείς είναι το μόνο που δημιουργεί έντονη ψυχολογική επιβάρυνση σε όλους τους υπαλλήλους του γραφείου.

«…Όλοι μας έχουμε ανθρωπιά μέσα μας… Αυτό το συναίσθημα δεν μπορεί να σε κρατήσει απαθή ώστε να μην στεναχωρηθείς ή να μην νιώσεις συμπάθεια γι’ αυτόν που υποφέρει και η απώλεια του φαίνεται αβάστακτη…»

Τον ρωτήσαμε πως αντιμετωπίζει αυτήν την κατάσταση και μας είπε ότι οι σπουδές του, και τον βοηθούν στην διαχείριση της, αλλά ενέχει κι αυτό την δυσκολία του

«… Οι άνθρωποι αυτοί πονούν, αποζητούν την συμπόνια και είναι ευάλωτοι… Το θέμα είναι ότι παρά το γεγονός ότι θες να τους κρατήσεις το χέρι και να τους βοηθήσεις να ξεσπάσουν για να τους φύγει ο πόνος, δεν μπορείς και δεν πρέπει να το κάνεις!...»

«…Πρέπει πάντα να κρατάς τα προσχήματα και σαν απόφοιτος ψυχολογίας, γνωρίζω ότι η διαχείριση της κατάστασης πρέπει να γίνει από αυτούς τους ίδιους για να το ξεπεράσουν πραγματικά και να μην μείνουν με ψυχικό τραύμα… Όταν ξεσπούν τους αφήνω να το κάνουν γιατί είναι σημαντικό να αφήνεις αυτό το συναίσθημα να βγαίνει προς τα έξω, για την βελτίωση ψυχική σου υγεία και μόνο…»

«…Εγώ προσωπικά προσπαθώ να τους βοηθήσω χρησιμοποιώντας την επαγγελματική μου ιδιότητα.. Ένας ψυχολόγος θα βοηθήσει τον ασθενή χωρίς όμως να τον αγκαλιάσει ή να του κρατήσει το χέρι, σωστά;…»

«….Τι είναι αυτό που κάνετε για να βελτιώσετε την κατάσταση γι’ αυτούς;…», τον ρωτήσαμε εμείς,

«…Φροντίζω να υπάρχει διακριτικότητα από την δική μου πλευρά και το ίδιο συμβουλεύω και τους υπαλλήλους μου… Τους κάνω να καταλαβαίνουν με έμμεσο τρόπο, ότι πρέπει να δώσουν την περισσότερη σημασία στον αποχαιρετισμό του συγγενούς αποδίδοντάς του τις πρέπουσες τιμές και κάνοντας τις κατάλληλες προετοιμασίες… Ακούγεται μακάβριο αλλά δεν είναι… Πολλές φορές μου εξιστορούν στιγμιότυπα για την ζωή του θανόντα…».

«…Εγώ ακούω σιωπηρά την ιστορία και μπορεί να προσθέσω κάποιο μικρό χιουμοριστικό σχόλιο που να τους εκθειάζει, ποτέ όμως πολύ προσωπικό και ποτέ αδιάκριτο… προσέχω τι λέω ώστε να κάνω τον άνθρωπο που έχω απέναντί μου να ξεχαστεί λίγο για να προχωρήσουμε με τις διαδικασίες…»

Τέλος τον ρωτήσαμε τι έχει να πει για τους ανταγωνιστές του αλλά και τον τρόπο που διαχειρίζονται αυτοί την κατάσταση.

«… Σε αυτήν την δουλειά δεν υπάρχουν ανταγωνιστές… Η ζωή των ανθρώπων πάντοτε κάποια στιγμή ολοκληρώνεται… Ο καθένας μας έχει τους πελάτες του ανάλογα με την περιοχή του… Όλοι μας είμαστε συνάδελφοι και θεωρούμε πολύ σημαντικό αυτό που κάνουμε, ώστε να έχουν και οι συγγενείς ολοκλήρωση ότι έκαναν ότι μπορούσαν αλλά και για να έχουν και οι θανόντες τις ταφικές τιμές που τους αρμόζουν!...»

«…Με τους συναδέλφους κάνουμε τακτικά συνέδρια για να βελτιώσουμε τις υπηρεσίες μας, να τις καταστήσουμε ακόμη καλύτερες, αλλά και να τις εκσυγχρονίσουμε! Πάντως θεωρώ πολύ σημαντικό όποιος ανοίγει γραφείο τελετών να έχει εμπειρία. Το 90% των ανθρώπων που είναι σήμερα σε αυτόν τον τομέα, έχουν κληρονομήσει την επιχείρηση από τους γονείς. Μεγάλωσαν σε αυτόν το περιβάλλον και έχουν μάθει και κάποια πράγματα από τους παλιούς…»

«…Εμείς υποστηρίζουμε ακράδαντα την ίδρυση μιας σχολής, που θα περιλαμβάνει ολοκληρωμένο κύκλο σπουδών με μαθήματα ψυχολογίας, μακιγιάζ, διακόσμησης χώρου, όλα τα απαραίτητα ώστε οι νεότεροι να γίνουν καλύτεροι ακόμη από εμάς και να προσφέρουν στους συγγενείς των θανόντων ακόμη καλύτερες υπηρεσίες….»

«Το γραφείο τελετών στον Άγιο Δημήτριο, το έχω εδώ και χρόνια και όλοι όσοι ήταν πελάτες μου κάποτε, περνούν και με χαιρετούν επειδή νιώθουν ευγνωμοσύνη και θεωρούν ότι έκανα ότι καλύτερο… Το ίδιο θέλω να συμβαίνει και για τον γιό μου ή την κόρη εάν αναλάβουν την επιχείρηση…»