Πραγματοποιήθηκε την Κυριακή στη Νάουσα η 33η Πανελλήνια Συνάντηση των Επαναπατρισθέντων Πολιτικών Προσφύγων
- Γράφτηκε από τον/την Αντώνης Χατζηκυριακίδης
Πραγματοποιήθηκε την Κυριακή η 33η Πανελλήνια Συνάντηση των Επαναπατρισθέντων Πολιτικών Προσφύγων, Αντιστασιακών, Φίλων και Απογόνων της ΕΑΜικής Εθνικής Αντίστασης και του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας στον όμορφο και καταπράσινο χώρο του άλσους στον Άγιο Νικόλαο Νάουσας.
Από νωρίς το πρωί βρέθηκαν εκεί αγωνιστές και αγωνίστριες, αντιστασιακοί μαχητές, με τους απογόνους τους και τις οικογένειες τους, επαναπατρισθέντες πολιτικοί πρόσφυγες που έζησαν στις σοσιαλιστικές χώρες, αλλά και φίλοι της Εθνικής Αντίστασης, ανταποκρινόμενοι στο κάλεσμα των κατά τόπους Παραρτημάτων της Πανελλήνιας Ένωσης Αγωνιστών Εθνικής Αντίστασης και Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας (ΠΕΑΕΑ - ΔΣΕ). Στο χώρο παρευρέθηκαν η Λουίζα Ράζου, μέλος του ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ και ο Νίκος Χριστάνης, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ, όπως επίσης και ο Νίκος Ζώκας, πρόεδρος της Επιτροπής Διεθνούς Ύφεσης και Ειρήνης Θεσσαλονίκης (ΕΔΥΕΘ).
Η Πανελλήνια Συνάντηση, που έχει καταξιωθεί σαν θεσμός εδώ και 33 χρόνια, έστειλε αισιόδοξο μήνυμα για τη συνέχεια καθώς πραγματοποιήθηκε κάτω από τη θέληση των ίδιων των συμμετεχόντων παρά τις δυσκολίες που προέκυψαν με την αλλαγή ημερομηνίας λόγω των εκλογών στις αρχές του καλοκαιριού. Ακόμη πιο αισιόδοξο στοιχείο, ωστόσο, σύμφωνα με τους διοργανωτές, ήταν η συμμετοχή αρκετών απογόνων πολιτικών προσφύγων με την «ευχή» να αναλάβουν οι ίδιοι στο μέλλον τη σκυτάλη για να δυναμώσει η ΠΕΑΕΑ – ΔΣΕ.
Ήταν μια συνάντηση που έστειλε μήνυμα πως «δεν ξεχνάμε τη ζωή στις σοσιαλιστικές χώρες αλλά και τις λαμπρές σελίδες των αγώνων του λαού μας» όπως σημείωσαν χαρακτηριστικά κάποιοι από τους συμμετέχοντες, που αντάμωσαν με ανυπομονησία και συγκίνηση για ακόμη μια φορά ανταλλάσσοντας εμπειρίες από τη ζωή στην προσφυγιά αλλά και ψάχνοντας να συναντήσουν ξανά παλιούς φίλους, αλλά και με ενδιαφέρον να γνωρίσουν νέους που μοιράστηκαν για κάποια χρόνια κοινό τόπο ζωής.
Επίσης, με έντονο το ενδιαφέρον και συγκίνηση οι συμμετέχοντες περιηγήθηκαν στην έκθεση που στόλιζε τον χώρο με σπάνιο αρχειακό υλικό από το Αρχείο του ΚΚΕ αλλά και φωτογραφίες από προσωπικά αρχεία πολιτικών προσφύγων και απογόνων τους για τη ζωή και δράση των μαχητών και μαχητριών του ΔΣΕ ως πολιτικοί πρόσφυγες στις σοσιαλιστικές χώρες. Εκεί όλοι κοντοστέκονταν με προσοχή ψάχνοντας ανάμεσα στις εικόνες κάποιον φίλο, συγγενή ακόμη και τον ίδιο τους τον εαυτό, όπως η κ. Βασιλική Χατζηπαππά, πρώην πολιτική πρόσφυγας στη Βουλγαρία, που συγκινήθηκε όταν είδε την αδερφή της σε μια από τις φωτογραφίες που φιλοξενούσε η έκθεση. «Είναι η αδερφή μου μαθήτρια στο σχολείο (…) εκεί σπουδάζαμε όλοι δωρεάν όχι όπως σήμερα (…) δεν υπήρχε το άγχος της επιβίωσης… για παράδειγμα δεν σκεφτόμασταν πως θα "μεγαλώσουμε" παιδί, το κράτος παρείχε για τρία χρόνια άδεια μητρότητας με απολαβές… θα μπορούσα να πω και πολλά άλλα παραδείγματα...» ενώ ο κ. Μηνάς Μερτζανίδης, μαχητής του ΔΣΕ επίσης συγκινημένος δήλωσε «...ερχόμαστε εδώ 33 χρόνια και θα συνεχίσουμε όσο μπορούμε».
Το πρόγραμμα των εκδηλώσεων στο πλαίσιο της συνάντησης άνοιξε με έναν σύντομο χαιρετισμό ο Γιώργος Κασαπίδης εκ μέρους της διοικούσας επιτροπής του Παραρτήματος Νάουσας της ΠΕΑΕΑ – ΔΣΕ. Επίσης χαιρετισμό απηύθυνε ο Δημήτρης Παπαδόπουλος, μέλος του Γενικού Συμβουλίου της ΠΕΑΕΑ – ΔΣΕ, ο οποίος μεταξύ άλλων ανέφερε: «Η διάσωση και υποδοχή των μαχητών και μαχητριών του ΔΣΕ, ως πολιτικών προσφύγων, υπήρξε η τεράστια έκφραση της διεθνιστικής αλληλεγγύης της ΕΣΣΔ και των άλλων χωρών υποδοχής. Υποδέχτηκαν τους πρόσφυγες αγωνιστές, τους έντυσαν, τους τάισαν, τους γιάτρεψαν, τους στέγασαν, τους έδωσαν δουλειές. Και όσο περνούσε ο καιρός και προσαρμοζόταν στην καθημερινή ζωή στις χώρες του σοσιαλισμού, μπήκαν στην εκπαίδευση, σπούδασαν, έφτιαξαν οικογένειες. Μια καινούργια ζωή. Χωρίς όμως να ξεχάσουν ποτέ την πατρίδα.Η πολιτική προσφυγιά οργανώθηκε, έφτιαξε συλλόγους, αθλητικά σωματεία, δραστηριοποιούνταν σε όλες τις εκφράσεις της κοινωνικής ζωής με ιδιαίτερες διακρίσεις. Με πρωτοπόρους εργάτες στην παραγωγή, στις επιστήμες, στις τέχνες, τον πολιτισμό, τον αθλητισμό.Η πολιτική προσφυγιά συνέβαλε αποφασιστικά με το μερίδιο που της αναλογούσε σε όλη τη διαδικασία της σοσιαλιστικής οικοδόμησης, τόσο στην Σοβιετική Ένωση, όσο και στις άλλες λαϊκές δημοκρατίες. (…)
Μπορούσε κανείς να φανταστεί 77 χρόνια μετά τον Μεγάλο Πατριωτικό Πόλεμο, ότι στην Ουκρανία θα σκοτώνονταν τα εγγόνια των μαχητών του κόκκινου στρατού σε ένα πόλεμο που προκάλεσαν οι καπιταλιστές για το μοίρασμα αγορών, ενεργειακών πηγών, εδαφών, για το ποιος θα υπερισχύσει στο ιμπεριαλιστικό σύστημα; Από τη μια οι ΝΑΤΟικοι με την Ευρωπαϊκή Ένωση, το κράτος μαριονέτα του Ζελένσκι και τα φασιστικά τάγματα θανάτου και από την άλλη ο Ρωσικός ιμπεριαλισμός που προσπαθεί να κρυφτεί πίσω από ένα υποτιθέμενο αντιφασισμό, που εργαλειοποιεί τα σύμβολα της Σοβιετικής Ένωσης και του Κόκκινου Στρατού, ενώ την ίδια ώρα στήνει μνημεία ενάντια στον σταλινικό ολοκληρωτισμό, φτιάχνει ιδρύματα και ινστιτούτα ενάντια στο σοσιαλισμό και τα σοσιαλιστικά ιδεώδη.(…)
Εδώ λοιπόν έρχεται η ΠΕΑΕΑ-ΔΣΕ που με τα παραρτήματα της σε όλη την Ελλάδα παλεύει να διασώσει την ιστορική αλήθεια, να αναδείξει το έπος της εθνικής αντίστασης, την τρίχρονη πάλη του ΔΣΕ, τον αγώνα του λαού ενάντια στο μετεμφυλιακό καθεστώς. Καλούμε και από αυτό εδώ το βήμα, τους απογόνους των αγωνιστών, τους πολιτικούς πρόσφυγες, τους ανθρώπους που έζησαν και μεγάλωσαν στην Σοβιετική Ένωση και τις άλλες Λαϊκές Δημοκρατίες να έρθουν στην ΠΕΑΕΑ-ΔΣΕ, να μπουν στα παραρτήματα στις περιοχές τους και να δώσουμε τη μάχη ενάντια στη λήθη και τη διαστρέβλωση. Το οφείλουμε στους προγόνους μας και στους αγώνες τους, το οφείλουμε πρώτα απ’ όλα στις γενιές που έρχονται».
Η κεντρική ομιλία έγινε τον Λεωνίδα Στολτίδη, βουλευτή του ΚΚΕ, απόγονο επαναπατρισθέντων πολιτικών προσφύγων από την Τασκένδη ο οποίος σημείωσε: «Όλοι εμείς οι κομμουνιστές, οι φίλοι και οι οπαδοί του Κόμματος, με εφόδιο και το θετικό εκλογικό αποτέλεσμα, αναλαμβάνουμε μεγαλύτερες ευθύνες απέναντι στο λαό. Ευθύνες, βέβαια, τις οποίες ποτέ δεν αρνήθηκε το Κόμμα μας στην υπερεκατοντάχρονη ιστορία του!
Κι εσείς αγαπητοί συναγωνιστές και σύντροφοι, ηρωικοί Μαχητές του ΕΑΜ του ΕΛΑΣ, του ΔΣΕ, περήφανοι απόγονοι των μαχητών, είστε η ζωντανή απόδειξη για αυτό. Εκ μέρους του ΚΚΕ σας απευθύνουμε τον πιο θερμό, αγωνιστικό χαιρετισμό. Για το Κόμμα μας είστε σάρκα από τη σάρκα του, αίμα από το αίμα του, γιατί είστε πρωταγωνιστές και ζωντανοί φορείς της ιστορίας του. Στο πρόσωπό σας το ΚΚΕ τιμά όλους τους αγωνιστές της ΕΑΜικής Αντίστασης, τους μαχητές και τις μαχήτριες του ΔΣΕ, που υπερασπίστηκαν τη λευτεριά του λαού σε μία κορυφαία στιγμή της ταξικής πάλης. Υποκλινόμαστε στους εκτελεσμένους, σ’ αυτούς που δώσανε τα νιάτα τους και τη ζωή τους, κι έμειναν πιστοί σε αξίες και ιδανικά. Τιμάμε τους μάρτυρες των φυλακών και της εξορίας, κάθε κυνηγημένο αγωνιστή, τιμάμε εσάς που βιώσατε την πολύχρονη πολιτική προσφυγιά. Αυτή η ζωντανή πείρα είναι που μεγαλώνει ως εφιάλτης των αστών και των επιτελείων τους που ξοδεύουν όλο και περισσότερα για να τη διαστρεβλώσουν και να τη σβήσουν για να σβήσουν τον πρωτοπόρο ρόλο του ΚΚΕ. Η ζωντανή πείρα που έδειξε ότι το ΚΚΕ ποτέ δεν δείλιασε μπροστά στην πιο σκληρή ταξική αναμέτρηση με οποιονδήποτε αντίπαλο για μια Ελλάδα λεύτερη και σοσιαλιστική.
Αυτός ο αγώνας μόνο μάταιος δεν είναι! Αυτή η κοινωνία, η σοσιαλιστική αποδείχτηκε ότι δεν είναι ουτοπία. Ο καπιταλισμός δυστυχώς για αυτόν δεν είναι ανίκητος, μπορούμε να οικοδομήσουμε μια άλλη, ανώτερη κοινωνία, με ισότητα και δικαιοσύνη για όλους τους ανθρώπους (...).
Υπάρχει, λοιπόν, διέξοδος για την εργατική τάξη και τα λαϊκά στρώματα και αυτή βρίσκεται στην πάλη για την απεμπλοκή της χώρας από τον ιμπεριαλιστικό πόλεμο στην Ουκρανία και στη Μ. Ανατολή, στους μεγάλους χώρους δουλειάς, εκεί που η αναμέτρηση για τους μισθούς αποκαλύπτει και σημαδεύει τη στρατηγική του κεφαλαίου για φθηνή εργατική δύναμη, στα δεκάδες χιλιάδες θύματα των μεγάλων καταστροφών από το "επιλεκτικά ανίκανο" κράτος του κεφαλαίου, από την πολιτική του κόστους - οφέλους, που μετατρέπει σε πεδίο επιχειρηματικής δράσης ακόμα και τις ίδιες τις καταστροφές που προκαλεί, στις μεγάλες προσπάθειες που γίνονται για την αλλαγή των συσχετισμών παντού, για να κερδίζει έδαφος αυτή η γραμμή πάλης μέσα στα σωματεία και να χάνει η γραμμή της "συναίνεσης", να αποδυναμώνεται ο κυβερνητικός - εργοδοτικός συνδικαλισμός.
Οι λαοί δεν πρέπει να διαλέξουν ανάμεσα στον έναν ή στον άλλον ιμπεριαλιστή! Καμία εμπιστοσύνη στην αστική τάξη, στις κυβερνήσεις και τα κόμματά της! Γνωρίζουμε καλά τις αστείρευτες δυνάμεις του λαού μας! Παλεύουμε ο ίδιος να εμπιστευτεί τη δύναμή του! Σε αυτόν τον αγώνα το ΚΚΕ καταθέτει κάθε μέρα όλη τη δύναμη που του δίνει ο λαός».
Η συνάντηση ολοκληρώθηκε με μουσικό πρόγραμμα από συγκρότημα, που αποτελείται από πρώην μέλη του ιστορικού συγκροτήματος «Μπουζούκι» αλλά και μέλη άλλων συγκροτημάτων πολιτικών προσφύγων και απογόνων στις σοσιαλιστικές χώρες, με αφιέρωμα σε τραγούδια του Μίκη Θεοδωράκη και άλλων μεγάλων συνθετών με τον πρώτο χορό να σέρνουν εγγόνια πολιτικών προσφύγων της Τασκένδης και ολοκληρώθηκε με αφιέρωμα στο λαϊκό, πολιτικό και αντάρτικο τραγούδι από το συγκρότημα των εργατικών σωματείων της Θεσσαλονίκης που στηρίζει σταθερά τον συγκεκριμένο θεσμό.
Στο χώρο επίσης φιλοξενήθηκε έκθεση βιβλίων της «Σύγχρονης Εποχής» αλλά και το περιοδικό «Εθνική Αντίσταση», ενώ δεν έλειπε ο «Ριζοσπάστης».
Πηγή: https://www.902.gr/