Η επόμενη ημέρα

Του Χάρη Καφτεράνη

Ανεξαρτήτως εκλογικού αποτελέσματος, η αυριανή κυβέρνηση είτε αυτοδύναμη είτε προϊόν συνεργασίας , οφείλει με σύνεση και σωφροσύνη να προχωρήσει σε διαπραγμάτευση με τους εταίρους μας και με απώτερο σκοπό τη λύση του μείζονος θέματος, δηλαδή την οικονομική διευθέτηση των προβλημάτων μας.

Η προσέλευση στο διάλογο με τη δογματική αντίληψη της πλήρους υποταγής στα κελεύσματα των ισχυρών, εγκυμονεί σοβαρούς κινδύνους για την πορεία του τόπου και ως εκ τούτου κρίνεται έως επικίνδυνη.

Εξίσου όμως επικίνδυνο είναι και το φαινόμενο της αμετροέπειας, όπου παρουσιάζονται πολιτικά στελέχη να απειλούν με ραβδισμό τους συνομιλητές για προληπτικούς λόγους. Αφελές, ανόητο, αντιαισθητικό και επικίνδυνο.

Η κοινή λογική επιβάλλει στην όποια διαπραγματευτική ομάδα, να κινηθεί στο μεσοδιάστημα των δύο ακραίων αντιλήψεων, με μία βασική προϋπόθεση. Πρέπει δημόσια σε επίπεδο Ευρωπαϊκής Ένωσης να γνωστοποιήσει σε όλους ( Ευρωπαίους πολίτες και Κυβερνήσεις) τις «κόκκινες γραμμές», που θα αποτελέσουν και τη βάση διαλόγου, χωρίς να δεχθεί επ' αυτών την παραμικρή απόκλιση.

Συγκεκριμένα:

Διασφάλιση του αυτονόητου για την ανθρωπότητα στο λυκαυγές του 21ου αιώνα και μάλιστα στο χώρο της πολιτισμένης και οικονομικά ισχυρής Ενωμένης Ευρώπης: Κανένας πολίτης δε θα αφεθεί να ζει κάτω από τα ελάχιστα όρια αξιοπρεπούς διαβίωσης. Είναι αδιανόητο το να συμβιβαστούμε με την ιδέα του να αφήσουμε στο έλεος του Θεού ένα ποσοστό συνανθρώπων μας, έστω και μικρό, επειδή αυτό επιβάλλει η νέα αντίληψη περί ευημερίας της πλειοψηφίας και όχι όλων των πολιτών.

Ισόρροπη ανάπτυξη στην επικράτεια της Ευρώπης, ώστε η χώρα μας να μπει στη χορεία αυτών που αναπτύσσονται και με την περιστολή δαπανών και σκληρή εργασία να δημιουργήσουμε το πραγματικό πρωτογενές πλεόνασμα, που θα χρησιμοποιηθεί για τη σταδιακή εξόφληση των οφειλών.
Αποσαφήνιση του πραγματικού χρέους, που ζητείται η αποπληρωμή του από τους πολίτες. Χρέος που δημιουργήθηκε με τη συνενοχή εταιρειών και πολιτικών ή άλλων στελεχών, μέσα από τη διαδικασία χρηματισμών και υπερκοστολογήσεων, να μην πληρωθεί. Ας θεωρηθεί ζήτημα που πρέπει να διευθετήσουν οι εμπλεκόμενοι, εταιρείες που εκμαύλιζαν συνειδήσεις και οι εκμαυλιζόμενοι . Ο πολίτης προφανώς δεν έχει καμία υποχρέωση να πληρώσει τις αμαρτίες τρίτων.

Λόγω δύσκολης οικονομικής συγκυρίας δρομολόγηση της αποτύπωσης των όποιων οφειλών προς τη χώρα μας, από χώρες πιο ισχυρές, που σήμερα αρνούνται το αυτονόητο, την αποπληρωμή των βεβαιωμένων οφειλών τους, κουνώντας μας ταυτοχρόνως το δάχτυλο ως αφερέγγυους και φυγόπονους. Το δίκαιο ιστορικά ήταν ανεξάρτητο της οικονομικής ισχύος, που είναι φαινόμενο πρόσκαιρο και παροδικό ενίοτε. Το προκύπτον ποσό να χρησιμοποιηθεί για την εξόφληση μέρους του χρέους, απαλλάσσοντάς μας για κάποια χρόνια από το βρόγχο της άμεσης αποπληρωμής ,δίνοντάς μας τον απαραίτητο χρόνο ανασύνταξης των δυνάμεών μας και θεμελίωσης υγιούς και λειτουργικού κράτους.

Άμεση ανάληψη από την ευρωπαϊκή οικογένεια της ασφάλειας των συνόρων έναντι τρίτων, γεγονός που θα αποδεσμεύσει σημαντικούς πόρους που θα δοθούν για την ανάπτυξη και την αποπληρωμή των οφειλών. Άλλωστε μια θέση της Ευρωπαϊκής Ένωσης, δημοσίως διατυπωθείσα, είναι αρκετή για να θωρακίσει τη χώρα μας έναντι τρίτων.

Εάν αυτά γίνουν αποδεκτά, ως απολύτως λογικά και αναγκαία, χωρίς κόστος για τον Ευρωπαίο φορολογούμενο, εμείς δεχόμαστε όλα τα επί μέρους εκείνα μέτρα που θα κριθούν απαραίτητα για την αναδιάταξη των δυνάμεών μας και για την ανόρθωση της οικονομίας.

Εάν παρά ταύτα, οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις αρνηθούν το αυτονόητο που περιγράφτηκε στις παραπάνω σειρές, τότε είναι η πλέον ισχυρή απόδειξη , ότι πρόκειται για την Ευρώπη των ισχυρών που επιθυμούν όχι να συνεργαστούν δημιουργώντας την Ευρώπη του μέλλοντος, αλλά να καθυποτάξουν λαούς ,εντάσσοντάς τους στο υπηρετικό προσωπικό της.

Για μας τους Έλληνες ο δρόμος στην περίπτωση αυτή είναι απλός και τον ξαναβάδισαν οι πρόγονοί μας. Αποχωρούμε από τη ληστρική συμμορία, μαζεύουμε τα μανίκια, ελαχιστοποιούμε τις απαιτήσεις από το κράτος, εντατικοποιούμε τις προσπάθειές μας και χτίζουμε αργά, επώδυνα και βασανιστικά την Ελλάδα που αξίζει στα παιδιά μας.

Τρίτος δρόμος δεν υπάρχει.