Εκλογικές σκέψεις

Γράφει ο Μιχάλης Γαλουζής

Α) Είναι αρκετοί εκείνοι που θέλουν να διαμαρτυρηθούν απέναντι στα κόμματα που χρόνια κυβερνούν και επιλέγουν ως μέσο διαμαρτυρίας την αποχή. Αν εξαιρέσουμε εκείνους που απέχουν του εκλογικού δικαιώματος για λόγω υγείας ή ιδιαίτερα μεγάλης απόστασης, η αποχή δεν μετατρέπεται σε διαμαρτυρία. Απλά δίνει την δυνατότητα στα δυο μεγάλα κόμματα να παρουσιάζουν μεγαλύτερα ποσοστά με μικρότερο αριθμό ψηφοφόρων. Δίνει την δυνατότητα στα μεγάλα κόμματα να εκλέγουν περισσότερους βουλευτές και ας έχουν πάρει λιγότερους ψήφους. Άρα η αποχή τελικά μετατρέπεται σε ψήφο στήριξης της ΝΔ και του ΣΥΡΙΖΑ.

Β) Όλοι μας με τον ένα η τον άλλο τρόπο έχουμε κάποιο κριτήριο με το οποίο ψηφίζουμε. Ποιο κοινό κριτήριο μπορεί να έχει ένας εργαζόμενος, ένας νέος των 400 Ευρώ, ένας αγρότης που βλέπει ότι χρόνο με το χρόνο η παραγωγή του δεν μπορεί να τον συντηρήσει, ένας συνταξιούχος που στερείται τα φάρμακα του για να ενισχύσει παιδιά και εγγόνια κά, με εκείνα τα κόμματα που στηρίζουν τα μεγάλα επιχειρηματικά συμφέροντα, που θεωρούν αναγκαίο και προϋπόθεση ανάπτυξης, την ενίσχυση του μεγάλου κεφαλαίου;

Το κριτήριο ψήφου πρέπει να έχει στοιχεία ταξικά. Δεν ψηφίζουμε με κριτήρια μόνο ηθικά(είναι καλό παιδί ο τάδε υποψήφιος/α) ή κριτήρια εξυπηρέτησης (ρουσφέτια κλπ). Είμαστε εργαζόμενοι και τα παιδιά μας είναι οι αυριανοί «είλωτες» αυτής της κοινωνίας. Επομένως η ψήφος μας πρέπει να διαχωρίζει και να ενισχύει το κόμμα που στέκεται απέναντι στις επιλογές των ισχυρών του κεφαλαίου, των τραπεζιτών, της ΕΕ. Και αυτό το κόμμα είναι το ΚΚΕ, το οποίο έχει δώσει και δίνει χιλιάδες δείγματα γραφής.

Γ) Αυτό που προβάλει το ΚΚΕ είναι ότι έτσι και αλλιώς στις 8 Ιούλη θα έχουμε κυβέρνηση. Μια κυβέρνηση που θα ακολουθήσει την πεπατημένη των μνημονιακών δεσμεύσεων και υποχρεώσεων. Άλλωστε δεν το κρύβουν τα κόμματα που διεκδικούν σήμερα να κυβερνήσουν.

Μετά τις εκλογές, κυβέρνηση θα υπάρχει είτε αυτοδύναμη, είτε ως συνεργασία κομμάτων. Οι «Διοικούντες» το σύστημα δεν πρόκειται να αφήσουν ακυβέρνητη την χώρα. Φάνηκε αυτό και το 2015 όπου ένα κόμμα υποτιθέμενο «αριστερό» τα βρήκε με ένα άλλο κόμμα δεδομένο δεξιό.

Το θέμα είναι ποιο κόμμα μπορεί να αποτελέσει μια πραγματική λαϊκή αντιπολίτευση; Ποιο κόμμα μέσα και έξω από τη βουλή μπορεί να υπερασπισθεί τα λαϊκά δικαιώματα και κατακτήσεις; Δικαιώματα που ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ κά σήμερα θεωρούν ως παρωχημένα. Ποιο κόμμα θα αποκαλύπτει στο λαό όλα όσα κρύβουν ή ψηφίζουν σε βάρος του οι κυβερνόντες; Ποιο κόμμα θα λέει την αλήθεια στους εργαζόμενους, στους νέους, στους ανέργους, χωρίς να χαϊδεύει αυτιά; Ποιο κόμμα θα καταδεικνύει και θα στιγματίζει τον βρώμικο ρόλο των ΗΠΑ-ΝΑΤΟ-ΕΕ σε βάρος κυριαρχικών μας δικαιωμάτων; Ποιο κόμμα θα παλεύει για σταθερή δουλειά με δικαιώματα, 8ωρο, ελεύθερο χρόνο, παιδικούς σταθμούς για όλα τα παιδιά, μόρφωση, ασφάλιση, υγειονομική περίθαλψη, σύνταξη; Και αυτό το κόμμα είναι σήμερα το ΚΚΕ.

Το ΚΚΕ δεν απευθύνεται στον λαό για να δράσει ως κόμμα, με τον λαό στη γωνία και μακριά από το λαϊκό κίνημα. Το ΚΚΕ καλεί το λαό να αγωνιστεί και να αγωνίζεται συνέχεια για τη ζωή του, για τα δικαιώματα του. Σε αυτόν τον αγώνα θα βρίσκει σταθερό συμπαραστάτη και μπροστάρη το ΚΚΕ.

Δ) Επίσης ένα καθοριστικό κριτήριο ψήφου, είναι το πώς όλα τα αστικά κόμματα αντιμετωπίζουν την νεολαία. Εξοικειώνουν τους νέους ανθρώπους με ιδεολογήματα ώστε να αποδέχονται ευκολότερα και χωρίς αντιδράσεις την νέα άγρια πραγματικότητα. Επιχειρήματα του στιλ: «Δουλεύεις; Ε τότε είσαι τυχερός. Αν αμείβεσαι και με 500 ευρώ τότε να μην μιλάς καθόλου. Υπάρχουν και χειρότερα. Από Ναρκωτικά; Εντάξει λίγο κάνναβη δεν θα πάθεις και τίποτα. Συνδικαλισμός και Πολιτική; Όλοι είναι το ίδιο. Για την πάρτη τους όλοι. Θέλεις κάτι καλύτερο; Να φύγεις εξωτερικό.»

Με τέτοια επιχειρήματα προσπαθούν να χειραγωγήσουν την νεολαία. Ξέρουν πολύ καλά ότι αν η νέα γενιά συνειδητοποιήσει το μέλλον που οι κυβερνόντες της ετοιμάζουν θα είχε ξεσηκωθεί και αντιδράσει. Το ΚΚΕ απευθύνεται στους νέους ανθρώπους και τους καλεί να το κρίνουν όχι με τους χλευασμούς των άλλων περί ξύλινου και δογματικού λόγου. Αλλά να κρίνουν το ΚΚΕ από την καθημερινή του δράση στους χώρους εργασίας, στα σωματεία, στη διεκδίκηση δικαιωμάτων για τους νέους ανθρώπους, από τον αδιάκοπο αγώνα του ενάντια σε όλα τα ναρκωτικά, από την στάση του στη βουλή.

Ε) Για μια ακόμη φορά έντεχνα, όπως και στο παρελθόν, τα διάφορα ΜΜΕ και εταιρείες δημοσκοπήσεων προσπαθούν να διοχετεύσουν πολλά αισθήματα διαμαρτυρίας σε νεοσύστατα κόμματα τύπου Ελληνική Λύση, Μέρα25 κά. Οι ηγεσίες των κομμάτων αυτών έχουν δώσει και στο παρελθόν δείγματα γραφής για το ποιοι είναι και τι στηρίζουν. Οι κρέμες και τα ματζούνια του Βελόπουλου ως τον Βαρουφάκη με την Πάμελα Άντερσον θα αποτελέσουν αντίσταση και διαμαρτυρία; Μην υπάρχουν αυταπάτες. Το πολιτικό κατεστημένο συντηρεί τα κόμματα αυτά ως αμορτισέρ λαϊκών αντιδράσεων. Όταν η αποστολή τους ολοκληρωθεί θα τα απαξιώσει με ταχύτατα ρυθμούς. Δείτε τι έγινε με την Ένωση Κεντρώων, ΑΝΕΛ , Ποτάμι κά.

ΣΤ) Η ενίσχυση του ΚΚΕ σε αυτές τις εκλογές είναι επιτακτική. Με δεδομένη την κατάσταση στο λαϊκό κίνημα, ας μην αφήσουμε παντελώς ανοιχτό τον δρόμο να περνάνε με όποια απόχρωση θέλουν οι αντιλαϊκές και βάρβαρες πολιτικές τους. Μπορεί κανείς να μην συμφωνεί με όλα με το ΚΚΕ, όμως ένα είναι το σίγουρο. Ότι η ψήφος στο ΚΚΕ θα επιστρέψει πολλαπλά δυνατή σε εκείνον που έκανε το βήμα να στηρίξει το ΚΚΕ. Και τέλος ας μην ξεχνάμε ότι η μείωση της δύναμης της Χρυσής Αυγής οφείλεται σημαντικά στο τείχος που πρόταξε απέναντι της το ΚΚΕ και άλλοι αγωνιστές πληρώνοντας πολλές φορές και αιματηρό τίμημα με δολοφονικές επιθέσεις.

Γαλουζής Μιχαήλ Μαθηματικός