Tο άλογο της Τροίας

Του Τάσου Τασιόπουλου

Είναι αλήθεια πως η χώρα βρίσκεται σε ένα σταυροδρόμι. Είναι επίσης αλήθεια πως η επιλογή δεν έχει εναλλακτικές λύσεις αλλά είναι μονόδρομος, γι' αυτό και η μόνη λέξη που κακοποιείται προεκλογικά είναι η λέξη «αλήθεια».

Η «αλήθεια» ως πολιτικό κόστος είναι αυτή που κακοποίησε το κράτος γιατί ο καθένας την έκοβε και την έραβε στα μέτρα του τόσο καλά , που στο κοστούμι της χωρούσε μια μάζα μικροαστών και μικροϊδιοκτητών οι οποίοι μπορούσαν εξίσου καλά και εύκολα να ανήκουν σε ένα δεξιό ή φιλελεύθερο ή αριστερό κόμμα.

Έτσι το αστικό κομμάτι συντέθηκε από νεόπλουτους χάρη σε εργολαβικές και μεταπρατικές πρακτικές οι οποίες εκτράφηκαν , μετά την «μαύρη αγορά», από την «ανοικοδόμηση» και τα «δημόσια έργα» και συνέθεσαν ένα πολυπληθές «μεσαίο στρώμα» το οποίο χαρακτηρίζονταν από μιμητισμό, καταναλωτισμό και έπαρση ημιμάθειας.

Συνεπώς μπορεί να υποστηριχτεί ότι η ελληνική κοινωνία με βάση τις αξίες του γρήγορου πλουτισμού και του αναπόφευκτου καταναλωτισμού ήταν μέχρι χτες πολιτικά, η πιο ομοιογενής κοινωνία, καθώς ανταμώνονταν στην προσβολή του κράτους όλα τα πολιτικά χρώματα της ίριδας σε όλες τις εκφάνσεις της κοινωνικής ζωής από τα ψώνια στα μεγαλοκαταστήματα μέχρι τα εξοχικά και τις παραλίες.

Και μετά ήρθε η Τρόικα.

Η κοινωνία σήμερα κάνει κριτική και κάνει σχόλια σαν να θέλει κάτι παραπάνω να πει , σαν κάτι να θέλει να θυμηθεί, σχετικά με την μετατροϊκανή αλήθεια.

Τα παλιά τα χρόνια είναι αλήθεια πως εκεί στη μακρινή Τροία το ξύλινο άλογο συμβόλιζε την πολιτική απάτη, όχι επειδή ήταν ξύλινο, όχι επειδή στην κοιλιά του φιλοξένησε πενήντα επίλεκτους στρατιώτες, όχι επειδή αυτοί θα άνοιγαν τις πόρτες , αλλά επειδή ήταν φτιαγμένο για να εξαπατήσει.

Όπως είναι γνωστό το ξύλινο άλογο της Τροίας επινοήθηκε από τον πολυμήχανο Οδυσσέα ο οποίος τελικά έγινε πολύπαθος μέχρι να βρει την Ιθάκη η οποία –όπως επίσης είναι γνωστό- λεηλατούνταν από τους μνηστήρες.

Είναι βέβαιο πως σε κάθε χωριό, σε κάθε πόλη, σε κάθε Νομαρχία, σε κάθε Περιφέρεια , σε κάθε Κυβέρνηση ελλοχεύουν πολλοί μνηστήρες, όπως είναι βέβαιο επίσης πως κάθε μνηστήρας εξουσίας δεν έχει πρόβλημα να κάψει τις σκηνές, να προσποιηθεί χίλια δυο, προκειμένου να καταστήσει έρημο ένα στρατόπεδο για να ξεγελάσει τους Τρώες οι οποίοι με περισσή αφέλεια θα σύρουν το ξύλινο άλογο εντός των τειχών άσχετα αν υπάρχουν μερικοί Λαοκόοντες που θα προειδοποιούν για το κακό που έρχεται.

Το άλογο της Τροίας λοιπόν ως η πολιτική απάτη δικαιώθηκε επειδή βρήκε τους αφελείς Τρώες .

Ο Λαοκόων της σημερινής εποχής ως εκφραστής της πραγματικότητας –δηλαδή αυτός που περιγράφει την πικρή αλήθεια νιώθει να τον σφίγγουν τα φίδια που κάποιος τα έστειλε από τη θάλασσα.

Ο πολυμήχανος Οδυσσέας αυτός που εμπνεύστηκε την απάτη κατέστη πολύπαθος και υπέστη τα πάνδεινα για μια δεκαετία.

Αδιευκρίνιστο παραμένει αν και πως εμπλέκεται η Πηνελόπη της αρχαιότητας. Είναι βέβαιο όμως πως οι Πηνελόπες των σημερινών νοικοκυριών έχουν ανάγκη από τις προβλέψεις μιας σύγχρονης Κασσάνδρας η οποία οφείλει να ξυπνήσει τους Έλληνες να μη φερθούν ως αφελείς Τρώες .

Αφού ό,τι λάμπει δεν είναι χρυσός .

Συνεπώς το δίλλημα των εκλογών δεν είναι εκβιασμός ή εξαπάτηση . Το πραγματικό δίλημμα είναι Εθνική συνεννόηση ή απροσδιόριστο μέλλον.

ΥΓ. Πολλοί λένε πως τα έχουμε δει όλα. Λάθος . Αρχηγό που να μεταφέρεται από τη φυλακή να πάρει εντολή σχηματισμού κυβέρνησης δεν το έχουμε δει.