Αστέρια και Άνθρωποι στη Νέα Χιλιετία: «Μια φορά και έναν καιρό… Τρεις εκρήξεις δημιουργίας ή καταστροφής;»

Συνεχίζεται για 15η χρονιά η επιτυχημένη σειρά των ομιλιών «Αστέρια και Άνθρωποι στη νέα χιλιετία» που διοργανώνουν το Γραφείο Πολιτισμού και Τουρισμού Δήμου Νάουσας και η Εταιρεία Αστρονομίας και Διαστήματος Βόλου - παράρτημα Νάουσας.

Η εναρκτήρια ομιλία με τίτλο: «Μια φορά και έναν καιρό... Τρεις εκρήξεις δημιουργίας ή καταστροφής;» θα πραγματοποιηθεί το Σάββατο 29 Νοεμβρίου 2014 και ώρα 20:00 στην αίθουσα διαλέξεων του Πολυχώρου Πολιτισμού «Βέτλανς». Ομιλητής θα είναι ο αστρονόμος-αστροφυσικός κ. Χαρίτων Τομπουλίδης.

Περίληψη ομιλίας

Μια φορά και έναν καιρό, όπως λεν τα παραμύθια και που εκεί όλα είναι επιτρεπτά, έγινε πριν από 13,8 δισεκατομμύρια χρόνια μια μεγάλη έκρηξη κι άρχισε η δημιουργία του Σύμπαντος. Αυτό πιστεύουν οι περισσότεροι επιστήμονες σήμερα και μπορούν να μας το αποδείξουν με τις θεωρίες και τις παρατηρήσεις τους. Λένε. Τι έκρηξη όμως ήταν αυτή που έγινε και γιατί πριν 13,8 δισεκατομμύρια χρόνια; Έχουν νόημα οι ερωτήσεις αυτές; Ήταν μια έκρηξη δημιουργίας ή καταστροφής; Ή και τα δύο συγχρόνως; Ανακυκλώνεται το Σύμπαν; Στην αρχή υπήρχε μόνο ακτινοβολία, αλλά μετά 380.000 χρόνια από την αρχή της δημιουργίας, το Σύμπαν «απέκτησε» ύλη και άρχισαν να εμφανίζονται αστέρια και γαλαξίες μέσα στο Σύμπαν. Το Σύμπαν άρχισε να αποκτά δομές, να μπαίνει τάξη μέσα στο χάος, Σε ένα από αυτά τα νησιά του Σύμπαντος, που εμείς ονομάζουμε γαλαξίες, μετά από πολλά- πολλά χρόνια, σχεδόν μετά από 9,5 δισεκατομμύρια χρόνια από την αρχή της δημιουργίας του Σύμπαντος, έγινε άλλη μία μεγάλη έκρηξη.

Μία έκρηξη καταστροφής και δημιουργίας συγχρόνως. Ήταν ένα τεράστιο αστέρι που εξερράγη και έριξε στο μεσοαστικό χώρο τα βαριά του τα στοιχεία και ένα σωρό ωστικά κύματα που δημιούργησαν πολλά νέα αστέρια και ανάμεσα σ' αυτά τον ήλιο και την ακολουθία του: Τους πλανήτες, ανάμεσα στους οποίους ήταν και η Υδρόγειός μας. Μια ξερή και καμένη Γη που απέκτησε σιγά-σιγά νερό και κατοίκους. Μικρούς, μονοκύτταρους στην αρχή που μετά από δισεκατομμύρια χρόνια έγιναν τεράστιοι δεινόσαυροι. Αυτοί κυριαρχούσαν για πολλά χρόνια μέχρι που πριν από 65 εκατομμύρια χρόνια, φωτιά εξ ουρανού, ένας μεγάλος μετεωρίτης, έπεσε στη Γη και τους εξαφάνισε. Πολύ αργότερα όμως οι δομές της ζωής δημιούργησαν ένα ανήσυχο πλάσμα που με την εφευρετικότητά του σήμερα αρχίζει να ψάχνει τις ρίζες του. Απέκτησε το Σύμπαν συνείδηση ή ακόμη έναν από τους πολλούς κατοίκους του; Και που πάει το Σύμπαν αυτό μετά από 13,8 δισεκατομμύρια χρόνια από τη στιγμή της δημιουργίας του; Το ανήσυχο αυτό πλάσμα, που λέγετε άνθρωπος, λέει ότι επιταχύνεται η διαστολή του και ότι αυτό οφείλεται σε σκοτεινές δυνάμεις (ενέργειες τις λέει για να μη μπλέξει με θρησκείες) και σκοτεινές ύλες. Μόνο 5% αντιλαμβανόμαστε από το Σύμπαν, λέει. Έχει δίκαιο;