Ολοκληρώθηκε το Διεθές Φεστιβάλ Ταινιών Μικρού Μήκους Αλεξάνδρειας - Τα βραβεία

6 ημέρες, 2 σημεία, 3 εργαστήρια,1 masterclass, 1 ειδική προβολή, 32 ταινίες στο διαγωνιστικό τμήμα, 600 θεατές και συμμετέχοντες σε εργαστήρια, 40 εθελοντές, δημιουργία ντοκιμαντέρ από φοιτητές του πανεπιστημίου του Bournemouth, 20 επισκέπτες, μέλη της Κριτικής Επιτροπής, δημιουργοί και συντελεστές ταινιών από Ελλάδα, Ολλανδία, Ιταλία, Γερμανία, Ισπανία, Πολωνία,….ένα καυτό πάρτι.

Θα μπορούσαν αυτές οι 5 σειρές να είναι μια περίληψη του 9ου Διεθνούς Φεστιβάλ Ταινιών Μικρού Μήκους Αλεξάνδρειας.

Αυτό που δεν μπορεί να χωρέσει σε λίγες μόνο γραμμές είναι η αγάπη που λάβαμε από όσους συμμετείχαν στο φεστιβάλ, η ελπίδα από νέες συνεργασίες που υλοποιήθηκαν ή γεννήθηκαν μέσα στο φεστιβάλ, η ικανοποίηση αλλά και ο προβληματισμός μέσα από τις υπέροχες ταινίες του προγράμματος και τα θέματα που πολλές πραγματεύονται.

Σίγουρα δεν περιγράφονται με λέξεις τα συναισθήματα, οι αγωνίες, η κόπωση, η χαρά και η προσμονή, προσμονή για το επόμενο 10ο φεστιβάλ που ως επετειακό αναμένεται να ξεπεράσει τις προσδοκίες όλων.

Μέχρι τότε την σκυτάλη παίρνει το 9ο Φεστιβάλ Αλεξάνδρειας Ταξιδεύει που θα μεταφέρει τις καλύτερες ταινίες του 9ου φεστιβάλ σε όλες τις γωνιές της Ελλάδας.

Τα βραβεία του διαγωνιστικού μέρους είναι τα εξής :

Βραβείο Καλύτερης Διεθνούς Ταινίας / BEST INTERNATIONAL FILM AWARD
SHURIK, Russian Federation, dir. Aleksandr Samsonov

To Shurik συνδυάζει το μυστήριο με την καθημερινότητα μιας οικογένειας και του πώς αυτή ενηλικιώνεται και μαθαίνει για τον εαυτό της. Έχει μία ασυνήθιστη οπτική και προσέγγιση της παιδικής αλλά και της ενήλικης ματιάς. Με λιτότητα, αναπτύσσει ένα μικρό “δράμα” δωματίου βγαλμένο σαν από παραμύθι για μεγάλους.

Βραβείο Καλύτερης Ελληνικής ταινίας / BEST GREEK FILM AWARD
FROM THE BALCONY, Greece, dir. Aris Kaplanidis, Ilias Roumeliotis

Η ταινία «Από το μπαλκόνι» προτάθηκε ομόφωνα από την Κριτική Επιτροπή, ως η καλύτερη Ελληνική ταινία του 9ου Φεστιβάλ Ταινιών Μικρού Μήκους Αλεξάνδρειας, για την ευφυΐα, τον σαρκασμό, το χιούμορ, την ωμότητα και τρυφερότητά της, αλλά και για τον εξαιρετικό ρυθμό και τη μουσική της επένδυση. Είναι μία εξαιρετική ταινία animation για μια αναγνωρίσιμη ελληνική μικροαστική-λαϊκή γειτονιά, μέσα στην χαρακτηριστική κτιριακή και κοινωνική της υποβάθμιση. Στο μπαλκόνι, της τυπικής νεοελληνικής πολυκατοικίας, υποκατάστατο της αυλής του χωριού, εδράζει η κυρά-Λίνα: αρχετυπικός τύπος γυναίκας που πηγάζει από προγενέστερες κοινωνικές δομές, αυτές, των μικρών συνοικισμών, στις οποίες, τίποτα δεν έμενε κρυφό. Στην άχαρη, άσχημη και πεζή καθημερινότητα όλων, η κυρά Λίνα νοιάζεται, για όλους και όλα. Η ηρωίδα, που προβάλλεται, μέσα από τις αφηγήσεις των γειτόνων ως άλλο panopticum της γειτονιάς, βλέπει, σχολιάζει, παρεμβαίνει στις ζωές των άλλων. Όλων, εκτός… από του γιου της, αυτόν δεν τον «βλέπει». Κι ενώ η κυρά-Λίνα μιλά για ό, τι βλέπει, η γειτονιά που βλέπει το κακό, δεν μιλά. Η ταινία «από το μπαλκόνι» είναι μια σύγχρονη κωμικοτραγική αληθινή φέτα της σύγχρονης ελληνικής πραγματικότητας, εξαίρετα αποδοσμένης.

Βραβείο Πρωτότυπου Σεναρίου / BEST ORIGINAL SCRIPT AWARD
REST IN PIECE, France, dir. Antoine Antabi

Η μικρού μήκους ταινία του Antoine Antabi, με πρωταγωνιστή μια μαριονέτα, γυρισμένη με τεχνική stop animation, ξεχώρισε για την άρτια τεχνική, το αντιπολεμικό της μήνυμα, την τρυφερότητά της και, κυρίως, για τον ευφάνταστο τρόπο διαχείρισης του δύσκολου θέματος της απώλειας και του ενστίκτου επιβίωσης. Η πρωτοτυπία του σεναρίου έγκειται στην υλική και ταυτόχρονα άυλη παρουσία των απόντων και κυρίως στον ρόλο που διαδραματίζουν στον αγώνα επιβίωσής του πρωταγωνιστή. Έχοντας χάσει τους δικούς του, ο ήρωας, εγκαταλείπει το μισοκατεστραμμένο σπίτι του και τον τόπο του, όπου προφανώς μαίνεται πόλεμος. Τα λίγα υπάρχοντα που κουβαλά, υλικά ίχνη των αγαπημένων του, λειτουργούν ως σωστικές λέμβοι για τη διάσωσή του. Τα υλικά ενθυμήματα μετατρέπονται σε άυλη δύναμη προκειμένου να αντιμετωπίσει τις βασικές ανάγκες επιβίωσης: νερό, τροφή, φως, σωσίβιο. Η βρώση των μη βρώσιμων, η αγάπη των απόντων, τον σώζει.

Βραβείο Καλύτερης ταινίας για το Περιβάλλον / BEST ENVIRONMENTAL FILM AWARD
AUTOSAURUX REX, Switzerland, dir. MArcel Barelli

The jury was unanimous in their praise for Autosaurus Rex. The film uses humor and playful animation to make a serious message. It has a clear idea of the audience and offers them urgent solutions to the climate crisis. The inventiveness was excellent, delivered in a short and sweet style. It deserves to be seen by the widest possible audience.

Βραβείο Καλύτερης μουσικής/ ήχου / BEST MUSIC/sound design AWARD
LA NUEVA, Spain, dir. Ivan Villamel

Για την άμεση, οργανική σχέση της μουσικής με την αφήγηση, τη λειτουργικότητά της στις πολλαπλές σκηνές τρόμου,τον δυναμικό, πρωταγωνιστικό της ρόλο, υποβάλλοντας νοήματα και αποδεσμεύοντας συναισθήματα,δημιουργώντας την ανάλογη ατμόσφαιρα.

Βραβείο Σκηνοθεσίας / BEST DIRECTION AWARD
11:20 π.μ., Greece, dir. Dimitris Nakos

Some films suffer from moments where the director is desperate to add flourishes and spectacle, to alert the audience to the director’s genius. This film expertly avoids that temptation. The direction is subtle and considerate, the performances and script are nuanced and believable, and the structure is tense and well-paced. This film has been well-crafted by the director. All the small elements work together to benefit the whole. This is not an easy balance to achieve, and so the jury feels the award of Best Direction is well deserved.

ΒΡΑΒΕΙΟ ΚΟΙΝΟΥ / AUDIENCE AWARD
SOCK’S MANIFESTO, Greece, dir. Angeliki Pardalidou

Special Mention for International film
IMAGININGS, Netherlands, dir, Anja Hiddinga

Το Imaginings, αξίζει την προσοχή μας για την φρέσκια, χαριτωμένη, χορογραφημένη ειλικρινή και γεμάτη σεβασμό αντιμετώπιση των κωφάλαλων, μία ομάδας ανθρώπων που δυστυχώς δεν γνωρίζουμε τόσο καλά. Ένας συνδυασμός ντοκιμαντέρ και video art που μπορεί εύκολα να αγγίξει ένα ευρύ κοινό!

Special Mention for Greek film
NOT TOMORROW, Greece, dir. Amerissa Basta
Για την αλήθεια και τη δυναμική της ιστορίας και των χαρακτήρων της και τη συμπαγή και άμεση κινηματογραφική της γραφή. Σε αυτό συμβάλλουν καθοριστικά η αμεσότητα της εικόνας, η δημιουργική χρήση της μουσικής, η ανάγλυφη απεικόνιση των φυσικών χώρων και η ρεαλιστική αποτύπωση του πρωταγωνιστικού χαρακτήρα, ο οποίος μέσα σε ένα δύσκολο περιβάλλον, με έντονη την απουσία του πατέρα, επωμίζεται με ήθος και αξιοπρέπεια τις ευθύνες της οικογένειας.