Η ταινία “Οι Ροδακινιές του Αλκαράς” θα προβληθεί στο Βυζαντινό Μουσείο Βέροιας

Εκτός από τις "ανθισμένες ροδακινιές", υπάρχουν και οι "ξεριζωμένες ροδακινιές". Όπως περιγράφει γλαφυρά ένας παραγωγός: "Ο Έλληνας αγρότης, σύμφωνα με τα στατιστικά στοιχεία, είναι κατά κύριο λόγο ηλικίας άνω των 50 ετών. Σε πολλές περιπτώσεις, είναι ένας παραγωγός απογοητευμένος, που παλεύει σε αντίξοες συνθήκες, και δεν βλέπει πραγματική διάθεση στήριξης του από την πολιτεία. Επομένως, σκέφτεται "ως εδώ ήταν, θα δώσω τη γη μου να ησυχάσω", με την ελπίδα να καταφέρει να συντηρηθεί και να επιβιώσει μέχρι να συνταξιοδοτηθεί. Εάν όλοι αυτοί οι άνθρωποι αφήσουν τη γη που καλλιεργούν, ποιος θα βρίσκεται στο χωράφι την επαύριον; Για ποιον πρωτογενή τομέα θα μιλάμε;" (εφ. Ύπαιθρος Χώρα, 28.5.2021)

Έναν βαθύ προβληματισμό γύρω από την άναρχη επέκταση των ΑΠΕ, την επενδυτική φρενίτιδα, το ράλυ τιμών, την αλλαγή του τοπίου και του μικροκλίματος, και το μακρυπόθεσμο αποτύπωμα στην αγροτική οικονομία, θίγει η Κάρλα Σιμόν στην ταινία της “Οι Ροδακινιές του Αλκαράς” (2022, Ιταλοϊσπανικής παραγωγής) που θα προβληθεί στις 29/3 (7.30 μ.μ.) στο "Υπόγειο Μνήμης" του Βυζαντινού Μουσείου Βέροιας.

«Η οικογένεια Σολέ περνούσε κάθε καλοκαίρι μαζεύοντας τα ροδάκινα από τον οπωρώνα της στο Αλκαράς, ένα μικρό χωριό στην Ισπανία. Αλλά η φετινή σοδειά θα είναι μάλλον η τελευταία τους, καθώς αντιμετωπίζουν έξωση. Τα νέα σχέδια για τη γη περιλαμβάνουν την εκρίζωση των ροδακινιών και την εγκατάσταση φωτοβολταϊκών πάνελ, κάτι που προκαλεί ρήγμα στη άλλοτε σφιχτοδεμένη μεγάλη οικογένεια. Η βραβευμένη με την Χρυσή Άρκτο του Φεστιβάλ Βερολίνου ταινία της Κάρλα Σιμόν (σκηνοθέτη του «Ένα Αξέχαστο Καλοκαίρι»), είναι μια ελεγεία για τη γη που χάνεται και τον κόσμο που αλλάζει. Μια ταινία ζουμερή και ζεστή σαν το ροδάκινο και πικρή σαν το κουκούτσι του».

Η δεύτερη φωτογραφία από τον κάμπο της Ημαθίας.

Η ταινία προβάλλεται σε συνεργασία με την Λέσχη Πολιτισμού & Κινηματογράφου Αλεξάνδρειας.